Κρατώντας τα όπλα που του εμπιστεύονταν η Πατρίδα, ο Αθηναίος έφηβος μπροστά στο ναό της Αγραύλου έδινε τον παρακάτω όρκο…
Ου καταισχυνώ τα όπλα,
ουδ'εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω,
αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων,
και μόνος και μετά πολλών,
και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω,
πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.
Και συνήσω των αεί κρινόντων,
και τοις θεσμοίς τοις ιδρυμένοις πείσομαι,
και ούς τινας άλλους ιδρύσεται το πλήθος εμφρόνως.
Και αν τις αναιρεί τους θεσμούς ή μη πείθηται ουκ επιτρέψω,
αμυνώ δε και μόνος και μετά πάντων.
Και τα ιερά τα πάτρια τιμήσω.
Ίστορες θεοί
Άγραυλος, Ενυάλιος, Άρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη
Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου,
ούτε θα εγκαταλείψω τον συμπολεμιστή μου
όπου κι αν ταχθώ να πολεμήσω,
θα υπερασπίζω τα ιερά και τα όσια,
και μόνος και με πολλούς,
και την πατρίδα δε θα παραδώσω μικρότερη,
αλλά μεγαλύτερη και καλύτερη απ'όση θα μου παραδοθεί.
Θα πιστεύω στους Θεούς
και στους ισχύοντες νόμους θα υπακούω,
και σε όσους άλλους νόμιμα θεσπισθούν.
Κι αν κάποιος αναιρέσει ή αμφισβητήσει
τους θεσμούς δεν θα το επιτρέψω,
θα τον πολεμήσω είτε μόνος είτε με όλους.
Και τις ιερές παρακαταθήκες των πατέρων θα τιμήσω.
Μάρτυρές μου οι θεοί
Άγραυλος, Ενυάλιος, Άρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη