O Χρύσιππος ο Σολεύςήταν φιλόσοφος της Στωικής σχολής, η οποία ιδρύθηκε στην Αθήνα από τον Ζήνωνα.
Είχε κακή άρθρωση αλλά σπουδαίο γραπτό λόγο. Έγραψε περισσότερα από 750 έργα, τα οποία δεν σώζονται και μελέτησε τους ποιητές Όμηρο, Ησίοδο και Πίνδαρο. Ωστόσο, είχε περίεργο τέλος, καθώς πέθανε σε ηλικία 73 ετών από τα γέλια. Το 207 π.Χ. έδωσε σε ένα γαϊδουράκι λίγο κρασί και το παρακολουθούσε καθώς προσπαθούσε μεθυσμένο να φάει σύκα.
Ο Χρύσιππος έπεσε στο έδαφος και άρχισε να γελά χωρίς σταματημό. Στη συνέχεια άρχισε να σπαρταράει και από το στόμα του βγήκε αφρός. Όσοι τον είδαν, προσπάθησαν να τον βοηθήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Ο ιστοριογράφος, Διογένης ο Λαέρτιος, που έζησε μερικά χρόνια αργότερα, είχε πει για εκείνον: «Αν δεν υπήρχε ο Χρύσιππος, δεν θα υπήρχε Στοά».
Στο έργο του ισχυρίστηκε ότι η πιθανότητα ο φιλόσοφος να πέθανε από το γέλιο ήταν μικρή. Όπως ανέφερε, επικρατέστερη εκδοχή είναι να πέθανε από υπερβολή κατανάλωση κρασιού, η οποία του προκάλεσε οξεία δηλητηρίαση ή κάποια άλλη παρενέργεια που δεν μπορούσαν να γνωρίζουν εκείνη την εποχή. Οι Αθηναίοι τον τίμησαν στήνοντας ανδριάντα στην πόλη και ανακηρύσσοντάς τον δημότη της Αθήνας.
Οι στωικοί
Οι στωικοί πίστευαν ότι καθήκον του ανθρώπου είναι να θέσει τον εαυτό του σε αρμονία με το Σύμπαν και ότι η ανθρώπινη φύση είναι τμήμα της παγκόσμιας φύσης, που καθοδηγείται από τη Λογική. Ο Χρύσιππος γεννήθηκε το 281 π.χ. στους Σόλους της Κύπρου και καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας, στην Μικρά Ασία. Μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και όταν μεγάλωσε πήγε στην Αθήνα, όπου μαθήτευσε δίπλα στον κύπριο φιλόσοφο, Ζήνωνα.
Μετά τον θάνατο του δασκάλου του, τον διαδέχθηκε ο Κλεάνθης, τον οποίο ο Χρύσιππος εκτιμούσε ιδιαίτερα ως δάσκαλο. Το 232 π.Χ. ο Κλεάνθης ήταν 99 ετών και αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του, αρνούμενος να καταναλώσει οποιαδήποτε τροφή. Ο Χρύσιππος ήταν τότε 49 ετών και χρίστηκε διάδοχος της Στοάς.
Ήταν σπουδαίος φιλόσοφος και είχε μεγάλη φήμη στη διαλεκτική. Κάλυψε αρκετά κενά, που είχαν αφήσει οι προκάτοχοί του. Πίστευε ότι η αρετή είναι το μόνο καλό και οι άνθρωποι οφείλουν να συμμορφώνονται με τους νόμους της Λογικής. Σύμφωνα με τη θεωρία του, η ανθρώπινη ευτυχία πηγάζει από την απάθεια σε κάθε επιθυμία και στις εξωτερικές επιδράσεις.