Η ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ έχει εμμονή με τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό.
Παρά το γεγονός ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν φημίζεται για την αγάπη του για το διάβασμα, στον Λευκό Οίκοπνέει ελληνικός άνεμος με τον Θουκυδίδηνα μονοπωλεί το ενδιαφέρον.
Όλα ξεκίνησαν, σύμφωνα με το Politico, όταν ο ακαδημαϊκός από το Χάρβαρντ, Γκράχαμ Άλισον είχε μία ασυνήθιστη συνάντηση στο αρχηγείο Τραμπ.
Ο Γκράχαμ είναι ένας στοχαστής της εξωτερικής πολιτικής που είχε υπηρετήσει επί προεδρίας Ρίγκαν και Κλίντον. Στον Λευκό Οίκο βρέθηκε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να αναλύσει στο επιτελείο Τραμπ το ζήτημα της αντιπαλότητας μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Για να αναλυθεί το θέμα επιστράτευσε τον Θουκυδίδη. Ο 77χρονος ακαδημαϊκός, ο οποίος είναι συγγραφέας ενός βιβλίου που βασίζεται στα συγγράμματα του Θουκυδίδη αναφορικά με τον Πελοποννησιακό πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, αντιπαρέβαλε τον πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας με εκείνον μεταξύ των δύο ελληνικών πόλεων. «Γιατί πολέμησαν; Αυτό που έκανε τον πόλεμο αναπόφευκτο ήταν η αύξηση της αθηναϊκής δύναμης και ο φόβος που προκάλεσε αυτό στη Σπάρτη» λέει χαρακτηριστικά.
Προειδοποίησε δε ότι ανάλογη δυναμική θα μπορούσε να προκαλέσει μεταξύ της αυξανόμενης αυτοκρατορίας του αιώνα, της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών ένα πόλεμο, που κανείς δε θέλει.
Ο Άλισον αποκαλεί το ενδεχόμενο αυτό «Παγίδα του Θουκυδίδη» και είναι ένα ερώτημα, το οποίο απασχολεί σημαντικές προσωπικότητες του επιτελείου Τραμπ, ιδιαίτερα με την άφιξη των Κινέζων αξιωματούχων στην Ουάσινγκτον, όπου ΗΠΑ και Πεκίνο αναζητούν «διάλογο διπλωματίας και ασφάλειας», προκειμένου να αποφευχθεί ενδεχόμενη σύγκρουση μεταξύ των δύο πιο ισχυρών εθνών του κόσμου.
Και μπορεί να ακούγεται περίεργο το γεγονός ότι ένας αρχαίος Έλληνας θα σκιάσει μια συνάντηση μεταξύ μιας ομάδας διπλωματών και στρατηγών από την Αμερική και την Ασία, αλλά ο Θουκυδίδης είναι ένας «ημίθεος» μεταξύ των θεωρητικών των διεθνών σχέσεων και των στρατιωτικών ιστορικών.
Άξιος σεβασμού για τον κομψό χειρισμό του χρονικού ενός από τους πιο πομπώδους πολέμους της παγκόσμιας ιστορίας, αλλά και για τις διαχρονικές του γνώσεις σχετικά με τη φύση της πολιτικής και του πολέμου.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, που ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Γέιλ, Ντόναλντ Κάγκαν αναφέρεται στον Θουκυδίδη ως «πηγή σοφίας για την συμπεριφορά των ανθρωπίνων όντων, όταν υπόκεινται στις απίστευτες πιέσεις που επιβάλλει ο πόλεμος, η πανούκλα και οι εμφύλιες συρράξεις».
Ο Θουκυδίδης εξάλλου θεωρείται πατέρας της «ρεαλιστικής» σχολής των διεθνών σχέσεων, η οποία ισχυρίζεται ότι τα έθνη δρουν από πραγματιστικό συμφέρον με ελάχιστη προσοχή στην ιδεολογία, τις αξίες ή την ηθική.
Όσο για τον ίδιο τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για έναν Αθηναίο ιστορικό που γεννήθηκε σχεδόν 3.000 χρόνια πριν.
Όχι ότι έχει και κάτι εναντίον των Ελλήνων. Ο ίδιος είχε δηλώσει εξάλλου ότι «Λατρεύω τους Έλληνες, τους αγαπώ», σε εκδήλωση για την Ανεξαρτησία της Ελλάδας τον Μάρτιο. «Μην ξεχνάτε ότι έρχομαι από τη Νέα Υόρκη και το μόνο που βλέπω είναι Έλληνες, είναι παντού» είχε συμπληρώσει.
Θα μπορούσε όμως ο Αμερικανός Πρόεδρος να εφαρμόσει την κυριαρχία του αρχαίου Έλληνα ιστορικού πάνω στους δικούς του στρατηγούς.
Εξάλλου, «στον πραγματικό κόσμο, οι ισχυροί κάνουν ότι θέλουν και οι αδύναμοι υποφέρουν από ότι πρέπει».