Η κατασκευή τύμβων στην αρχαία Θράκη αρχίζει από την προϊστορική περίοδο και συνεχίζεται ως την ύστερη αρχαιότητα. Οι τύμβοι βρίσκονται κυρίως σε κορυφές χαμηλών υψωμάτων ή σε άλλες περίοπτες θέσεις.
Στις αρχές του 2ου αιώνα μχ. τέσσερα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων που πέθαναν διαδοχικά,αποτεφρώθηκαν και ενταφιάσθηκαν στην Μικρή Δοξιπάραστον βόρειο Έβρο.
Με την ανασκαφή εντοπίστηκαν τέσσερις μεγάλοι λάκκοι που περιείχαν τα υπολείμματα των καύσεων τριών ανδρών και μιας γυναίκας μαζί με πολυάριθμα αντικείμενα που τους συνόδευαν στον άλλο κόσμο, όπως πήλινα, γυάλινα και χάλκινα αγγεία, χάλκινοι λυχνοστάτες και λυχνάρια, χάλκινα φανάρια, όπλα, κοσμήματα, ξύλινα κιβωτίδια κ.ά.
Οι πέντε άμαξες με τις οποίες μεταφέρθηκαν οι νεκροί στην περιοχή του τύμβου,ενταφιάσθηκαν στον ίδιο χώρο μαζί με τα υποζύγιά τους. Δίπλα τους έχουν ταφεί άλλα πέντε άλογα.
Ήταν η πρώτος τάφος που ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα, όπου οι άμαξες ήταν θαμμένες μαζί με τα άλογα τους σε ανθρώπινο τάφο.
Η ύπαρξη των αλόγων και των αμαξών συμβόλιζε τον πλούτο και την κοινωνική θέση της οικογένειας, η οποία πιθανόν ζούσε σε γειτονική αγροικία ή στον οικισμό Δόξα.
Η σπάνια ανακάλυψη βραβεύτηκε από το Λούβρο, αλλά εδώ και 15 χρόνια περιμένει να αποκτήσει μουσείο.