Εφιαλτική ατμόσφαιρα με θανατηφόρους καπνούς!
Η «Πύλη του Πλούτωνα» ή Πλουτώνιο (θρησκευτικός τόπος αφιερωμένος στον θεό Πλούτωνα), βρίσκεται στην αρχαία Ιεράπολη της Φρυγίας, στο σημερινό Ντενιζλί της Τουρκίας.
Εκεί, οι αρχαίοι θεωρούσαν πως βρίσκεται η «πύλη για τον Άδη» και κανείς δεν μπορούσε να περάσει ζωντανός το κατώφλι της.
Οι θανατηφόροι ατμοί, που εξακολουθούν να αναδύονται από τα έγκατα της Γης, χρησιμοποιούνταν σε αρχαία τελετουργικά στους θεούς του κάτω κόσμου και εξακολουθούν να σκοτώνουν τα άτυχα πουλιά που πλησιάζουν.
Η περιοχή ανακαλύφθηκε το 1965 από Ιταλούς αρχαιολόγους, οι οποίοι δημοσίευσαν αναφορές για τις ανασκαφές τους.
Όμως, το Πλουτώνιο ήρθε στην επιφάνεια το 2013,όταν έγινε νέα διερεύνηση από ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Φραντσέσκο Ντ’ Άντρια (Francesco D’Andria), καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σαλέντο.
Έχει ανακαλυφθεί η «πύλη του Άδη», κερκίδα που κάθονταν οι επισκέπτες και παρακολουθούσαν τις τελετουργίες, καθώς και ένα άγαλμα του Πλούτωνα.
Αν και η ακριβής ηλικία του χώρου είναι σήμερα άγνωστη, υπολογίζεται γύρω στο 190 π.Χ., καθώς τότε ιδρύθηκε η κοντινή πόλη της Ιεράπολης από τον βασιλιά της Περγάμου, τον Ευμένη Β.
Το Πλουτώνιο είναι χτισμένο πάνω σε μια σπηλιά που εκπέμπει τοξικά αέρια, εξ ου και η χρήση του ως τελετουργικό πέρασμα στον υπόκοσμο. Θρησκευτικές θυσίες ζώων ήταν συνηθισμένες.
Ζώα ρίχνονταν στο σπήλαιο και οι ιερείς του Πλούτωνα τα έβγαζαν νεκρά με σχοινιά με τα οποία τα είχαν δέσει.
Πίσω από έναν στεγασμένο θάλαμο τριών τετραγωνικών μέτρων υπάρχει μια βαθιά σχισμή στο βράχο, μέσω του οποίου περνάει καυτό νερό απελευθερώνοντας ένα τοξικό αέριο.
Επειδή όσοι προσπαθούσαν να μπουν μέσα στη σπηλιά πέθαιναν από αυτό το αέριο, οι αρχαίοι πίστευαν ότι το έστελνε ο Πλούτωνας, ο θεός του κάτω κόσμου.
Οι αρχαιολόγοι σημειώνουν ότι οι καπνοί που εκπέμπονται από το σπήλαιο εξακολουθούν να διατηρούν τις θανατηφόρες ιδιότητές τους με θερμό αέρα, ο οποίος προκαλεί ασφυξία, λόγω των τοξικών αναθυμιάσεων.
Το Πλουτώνιο περιγράφηκε από διάφορους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Στράβωνας, ο Κάσσιος Δίος και ο Δαμασκηνός.
Μάλιστα, ο Στράβωνας περιέγραψε το χώρο με εφιαλτικό τρόπο: «Είναι γεμάτος με ατμούς, τόσο ομιχλώδης και πυκνός ώστε κανείς δεν μπορεί να δει το έδαφος. Οποιοδήποτε ζώο περνά μέσα του βρίσκει στιγμιαίο θάνατο. Έριξα μέσα σπουργίτια και αμέσως πνίγηκαν και έπεσαν στο έδαφος».
Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ο χώρος ήταν πλήρως λειτουργικός μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ., αλλά παρέμεινε ένας τόπος σποραδικής επίσκεψης από επισκέπτες για τους επόμενους δύο αιώνες.
Ο ναός καταστράφηκε από τους χριστιανούς τον 6ο αιώνα μ.Χ., ενώ αργότερα οι σεισμοί ενδέχεται να προκάλεσαν μεγαλύτερες ζημιές στην περιοχή.
Πηγές: Atlas Obscura, Daily Mail και snoopit24