Πολλά είναι τα κράτη στον παγκόσμιο χάρτη που οφείλουν την ονομασία τους στην Ελληνική γλώσσα.
Αργεντινή: Η ονομασία της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Νότιας Αμερικής προέρχεται από το λατινικό argentum, το οποίο με τη σειρά του έχει τις ρίζες του στον αρχαιοελληνικό «άργυρο». Όταν οι Ισπανοί έφτασαν για πρώτη φορά στα εδάφη της σημερινής Αργεντινής περίμεναν να βρουν χρυσό. Αντ’ αυτού, διαπίστωσαν ότι όλοι οι ιθαγενείς κάτοικοι είχαν στην κατοχή τους σκεύη και κοσμήματα από ασήμι. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι τα βουνά της περιοχής ήταν γεμάτα με κοιτάσματα από το πολύτιμο μέταλλο.
Αζερμπαϊτζάν: Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό όνομα «Ατροπάτης». Ο Ατροπάτης ήταν ένας Πέρσης ευγενής που μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ίδρυσε την πόλη της Ατροπατηνής. Παρότι τα εδάφη όπου εκτεινόταν, σήμερα ανήκουν στο Ιράν, η αρχαία πόλη θεωρείται πολιτισμική κληρονομιά του Αζερμπαϊτζάν. Αίγυπτος: Η ονομασία Αίγυπτος, που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως, προήλθε από τα μυκηναϊκά. Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι οι Μυκηναίοι ελληνοποίησαν το αιγυπτιακό «Hwt-ka-Ptah» (Χα-κα-πτα) που σήμαινε «σπίτι της ψυχής του Πτα» και ήταν προσωνύμιο της αρχαίας αιγυπτιακής πρωτεύουσας, Μέμφις. Ωστόσο, ο αρχαίος φιλόσοφος Στράβωνας υποστήριζε ότι στην πραγματικότητα η Αίγυπτος είναι σύνθετη λέξη. Συγκεκριμένα, ετυμολογείται από τις λέξεις Αιγαίο και υπτίως. Πρόκειται για τη χώρα δηλαδή, που βρίσκεται κάτω (νότια) του Αιγαίου Πελάγους.
Αιθιοπία: Από το αρχαιοελληνικό Αἰθίοψ, τα συνθετικά του οποίου, αἴθω (καίω) και ὄψ, αναφέρονται πιθανότατα στην ηλιοκαμένη όψη των κατοίκων της αφρικανικής χώρας. Γεωργία: Κατά πάσα πιθανότητα, η ονομασία έχει προέλθει από τον Άγιο Γεώργιο και όχι από την ομώνυμη αγροτική δραστηριότητα. Παρόλα αυτά, η λέξη «γεωργία», όπως και το όνομα «Γεώργιος» ετυμολογικά είναι ελληνικές.
Ερυθραία: Η γείτονος χώρα της Αιθιοπίας πήρε την ονομασία της από την Ερυθρά Θάλασσα (Κόκκινη Θάλασσα).
Ινδονησία: Τόσο η Ινδονησία, όσο και όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα που τελειώνουν σε -νησία (Πολυνησία, Μικρονησία κλπ.), έχουν δανειστεί το δεύτερο συνθετικό τους από την αρχαιοελληνική «νήσο».
Ιράν: «Η Χώρα των Αρίων». Έτσι ήταν γνωστές οι φυλές που μετοίκησαν σε περιοχές του αρχαίου ιρανικού οροπεδίου. Η ονομασία Άριοι ή Αριανοί προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «αριστοκράτης». Στην πραγματικότητα, οι πληθυσμοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως «ευγενείς» ή «άρχοντες».
Μάλτα: Οι Έλληνες που εποικούσαν το νησί ήδη από το 700 π.Χ. του είχαν δώσει την ονομασία «Μελίτη» που ίσως να συνδέεται με το μέλι που παραγόταν στο νησί. Άλλα μέχρι και τα βυζαντινά χρόνια, σε πολλά γραπτά, η Μάλτα αναφέρεται με το προσωνύμιο «η χώρα του μελιού».
Μονακό: Στην αρχαιότητα, το λιμάνι του Μονακό είχε συνδεθεί άρρηκτα με τη λατρεία του ήρωα Ηρακλή και ταυτιζόταν συχνά με την έκφραση «Ηρακλής Μόνοικος». Μάλιστα, την εποχή εκείνη υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, πράγμα το οποίο δεν συνηθιζόταν για ημίθεο και για τον λόγο αυτό, τον αποκαλούσαν «Μονόοικος». Η εκδοχή αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το σύγχρονο όνομα για τον κύριο λιμένα του Μονακό είναι «λιμένας του Ηρακλή».
Σκωτία: Αν και όχι ευρέως αποδεκτή, μία διαδεδομένη θεωρία θέλει το όνομα της Σκωτίαςνα προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «σκώτος» (ή σκότος). Λέγεται ότι το μινωικό και μυκηναϊκό εμπόριο είχε φτάσει μέχρι τις ακτές τις Βρετανίας, όπου βρίσκεται η σημερινή Σκωτία. Εντυπωσιασμένοι από την έλλειψη φωτός στην περιοχή, την περιέγραψαν ως «η χώρα του σκότους».
Φιλιππίνες: Όταν ο Ισπανός εξερευνητής Ρούι Λόπεζ ντε Βιγιαλόμπος έφτασε με το πλοίο του στο μεγάλο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ειρηνικού Ωκεανού, αποφάσισε να βαφτίσει δύο από τα μεγάλα νησιά προς τιμήν του Φιλίππου Β’, μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας. Με τα χρόνια, η ονομασία «Φιλιππίνες» καθιερώθηκε για όλα τα νησιά του αρχιπελάγους. Φυσικά, το όνομα Φίλιππος είναι αρχαιοελληνικό και σημαίνει «ο λάτρης των αλόγων»…