Μέσα σε μια δεκαετία, ο Μέγας Αλέξανδρος δημιούργησε μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ελλάδα μέχρι το Ιράν. Συγκρούστηκε με την πανίσχυρη Περσική Αυτοκρατορία και πολέμησε τον Πέρση βασιλιά Δαρείο στον Γρανικό ποταμότο 334 π.Χ., στην Ισσό το 333 π.Χ. και, τέλος, στα Γαυγάμηλα το 331 π.Χ. Μέχρι σήμερα οι ειδικοί στις πολεμικές τακτικές μελετούν τις μάχες που έδωσε.
Ωστόσο, μολονότι τα Γαυγάμηλασυχνά θεωρούνται ως η σημαντικότερη μάχη του Αλεξάνδρου, εκείνος επέμεινε ότι έπρεπε να κυριευθούν όλες οι περσικές επαρχίες. Την περίοδο 329 - 327 π.Χ. κατέλαβε τη Βακτριανή και τη Σογδιανή και στη συνέχεια θέλησε να κυριαρχήσει στο τελευταίο από τα εδάφη του Δαρείου, την Ινδία.
Για τον Αλέξανδρο ήταν μια μυθική χώρα, εκεί που κάποτε είχε περπατήσει ο Διόνυσος. Το 327 π.Χ. ο Αλέξανδρος κινήθηκε νότια προς την οροσειρά του Ινδικού Κους και συνέχισε προς τη Δαίδαλα και το Σουάτ. Διέσχισε με πλωτή γέφυρα τον Ινδό Ποταμό και στα Τάξιλα συμμάχησε με τον Ταξίλα που είχε ζητήσει τη βοήθειά του εναντίον του Πώρου, ενός ανταγωνιστή ηγεμόνα στο σημερινό Πουντζάμπ.
Όταν ο Αλέξανδρος προσπάθησε να διασχίσει τον πλατύ και βαθύ ποταμό Υδάσπη (τον σημερινό Τζελούμ), ο Πώρος παρέταξε τον στρατό του στην απέναντι όχθη μαζί με εκατοντάδες ελέφαντες. Ο Αλέξανδρος έπρεπε να επιστρατεύσει όλη τη στρατιωτική του ιδιοφυΐα για να ξεπεράσει το εμπόδιο του ποταμού. Η Μάχη του Υδάσπηδιεξήχθη τον Μάιο του 326 π.Χ. και ήταν η πρώτη φορά που οι Μακεδόνες αντίκριζαν ελέφαντες.
Οι Ινδοί ήταν από τους σκληρότερους αντιπάλους που είχε αντιμετωπίσει ποτέ ο Αλέξανδρος και η δυσκολότερη από τις τέσσερις μεγάλες μάχες που είχε δώσει στην καριέρα του. Τελικά, ο Πώρος ηττήθηκε, αλλά ο Αλέξανδρος του επέτρεψε να κρατήσει τον θρόνο γιατί ήταν πολύ ευγενής.
Η βάση του στρατού των Μακεδόνων όμως θεωρούσε πλέον ότι η ιδέα να συνεχίσουν την πορεία τους μέσα στην Ινδία ήταν πολύ δυσοίωνη. Είχαν πληροφορηθεί ότι πέρα από την επικράτεια του Πώρου υπήρχαν μεγαλύτερα και πιο ισχυρά βασίλεια με πολύ περισσότερους ελέφαντες.
Ο Αλέξανδρος δυσαρεστήθηκε, αλλά οι εξαντλημένοι στρατιώτες είχαν φτάσει πλέον στα όριά τους και το μόνο που έβλεπαν μπροστά τους ήταν ακόμα μεγαλύτερη αιματοχυσία. Ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα όνειρά του για την κατάκτηση της Ινδίας και έτσι πήρε τον δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα μαζί με τον στρατό του.
Του Mard DeSantis, Τo παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Αll About History» από το «Εθνοςτης Κυριακής»