Η πικραλίδαείναι ένα εκπληκτικό φυτό που μοιάζει πολύ με το πικρό ραδίκι και είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Την συναντούμε σε όλη την Ευρώπη και το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου ημισφαίριου, ιδιαίτερα στα λιβάδια, ενώ είναι πολύ γνωστή και στη χώρα μας, όπου τη συναντάμε ακόμα και στους δρόμους, καθώς και σε ακαλλιέργητους τόπους και λιβάδια.
Μια πικραλίδα μπορεί να παράξει 2.000 σπόρους τον χρόνο, εκτοξεύοντας τους αδιάκριτα στους ουρανούς με την πνοή της παραμικρής αύρας, χωρίς καμιά φροντίδα για το που κατευθύνονται οι σπόροι και αν θα έχουν φιλόξενη υποδοχή όταν πέσουν κάτω.
Οι ερευνητές πιστεύουν επίσης ότι η συνεχής θεραπεία με αυτή της ρίζας μπορεί να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός του στελέχους περιέχουν μια πικρή ουσία τη λακτοπικρίνη καθώς και τανίνες, ινσουλίνη και καουτσούκ. Τα φύλλα του είναι πολύ πλούσια σε άλατα, κάλιο, σίδηρο, βιταμίνη A, B, C και D και μαγνήσιο. Χρησιμοποιείται ολόκληρο το φυτό, οι ρίζες και ο βλαστός με τα φύλλα νωπά ή αποξηραμένα.
Η Ελληνική μυθολογία τοποθετεί αυτό το φυτό, σε έναν θρύλο που έχει πρωταγωνιστή τον Θεό Ήλιο, ο οποίος με τη σκόνη που σηκώνει το μαγικό του άρμα, εμφανίζεται να έχει δημιουργήσει την πικραλίδαπου εκκολάπτεται με την άνοδο της Ηλιαχτίδας και κλείνοντας μέσα της την ημέρα.
Ένας άλλος μύθος λέει ότι οι συμβουλές της Εκάτης στον Θησέα ήταν να τρέφεται για τριάντα ημέρες, μόνο με πικραλίδες, με μοναδικό σκοπό την νίκη του Μινώταυρου, φαίνεται ότι οι θρεπτικές ιδιότητες αυτού του φυτού είναι υψηλότερες από πολλά περισσότερα άλλα.
Στα φυτά που συνδέονται με την Εκάτη περιλαμβάνονται επίσης το ακόνιτο, η πικραλίδα, το σκόρδο, η λεβάντα και η ιτιά.