Κανένα λογικό άτομο δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπήρχαν άνθρωποι με ομοφυλοφιλικές τάσεις και στον αρχαίο κόσμο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις ότι το ποσοστό τους ήταν σημαντικά διαφορετικό από τη σημερινή πραγματικότητα.
Θύματα της παραπάνω παρεξήγησης ήταν οι αρχαίοι Αθηναίοι, τους οποίους συχνά κατηγορούσαν για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, δίνοντας την εντύπωση ότι η Αθήνα ήταν μια πόλη όπου η ομοφυλοφιλία άνθισε ανενόχλητη.
Η αλήθεια απέχει πολύ από την παραπάνω θέση. Οι αρχαίοι Αθηναίοι όχι μόνο δεν ενθάρρυναν την ομοφυλοφιλία αλλά είχαν λάβει αρκετά μέτρα για την προστασία των νεαρών Αθηναίων.
Νόμοι κατά των ομοφυλοφιλικών δραστηριοτήτων
Οι κυρώσεις που προβλέπονται από την αθηναϊκή νομοθεσία για όσους εμπλέκονται σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι οι εξής:
Δεν επιτρέπεται να γίνει μέλος των 9 αρχόντων.
Δεν επιτρέπεται να εκλεγεί ιερέας.
Δεν επιτρέπεται να είναι συνήγορος του λαού.
Δεν του επιτρέπεται να ασκεί εξουσία εντός ή εκτός Αθήνας.
Δεν επιτρέπεται να αποσταλεί ως κήρυκας πολέμου.
Δεν επιτρέπεται να εκφράσει γνώμη.
Δεν επιτρέπεται να εισέλθει σε (δημόσιους) Ναούς.
Δεν επιτρέπεται να σταφανωθεί σε στεφανοφορίες.
Δεν επιτρέπεται να εισέλθει στο ιερό χώρο της αγοράς.
Έτσι, όποιος καταδικάζεται ως ομοφυλόφιλος, αλλά ενεργεί αντίθετα με τις διατάξεις του νόμου τιμωρείται με θάνατο!
Η σαφής διατύπωση δεν αφήνει περιθώρια για παρανόηση, όχι μόνο οι Αθηναίοι δεν δέχτηκαν την ομοφυλοφιλία ως φυσιολογική, αλλά επέβαλαν αυστηρές κυρώσεις σε όσους ήρθαν σε επαφή με ομοφυλόφιλους.