Ένα μαρμάρινο άγαλμα στέκεται εδώ και αιώνες στην κορυφή του μικρού νησιού που βρίσκεται στο Πόρτο Ράφτη. Έχει ύψος 2,35 μέτρα και η βάση του φτάνει τα δύο μέτρα. Είναι γνωστό ως «ο Κολοσσός του Πόρτο Ράφτη» λόγω του μεγέθους του.
Χρονολογείται στον 2ο αιώνα μ.Χ. και κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο. Βρίσκεται σε καθιστή στάση πάνω σε στρογγυλό πέτρινο θρόνο και γύρω του τυλίγεται ένας μανδύας.
Το ένα του χέρι ήταν υψωμένο και το δεύτερο χέρι ακουμπισμένο στα γόνατά του. Το άγαλμα που κοιτά προς το πέλαγος, οριοθετούσε την είσοδο στον κόλπο.
Η μορφή που είχε στην αρχαιότητα είναι άγνωστη καθώς λείπουν το κεφάλι και τα άκρα. Οι άνεμοι, η αλμύρα και ο χρόνος έχουν αφήσει πάνω του σημάδια φθοράς.
Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν αποφανθεί αν είχε γυναικεία ή ανδρική μορφή. Πολλοί περιηγητές του 19ου αιώνα είχαν αναφέρει ότι πρόκειται για το άγαλμα του Απόλλωνα των Πρασιών ή τη γυναίκα του Ηρώδη. Μερικοί πίστευαν ότι απεικονιζόταν ο Ερυσίχθονας, ο μυθικός ήρωας και εγγονός του Ποσειδώνα που σύμφωνα με τον Παυσανία είχε ταφεί στις Πρασιές.
Οι ντόπιοι αποκαλούσαν το άγαλμα «Ράφτη» και σύμφωνα με την παράδοση απεικονιζόταν ένας άντρας, ο οποίος κρατούσε στα χέρια του ένα χρυσό ψαλίδι, το οποίο του το έκλεψαν.
Ωστόσο, οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι πρόκειται για άγαλμα γυναίκας. Σύμφωνα με την παράδοση πρόκειται για τη μαρμαρωμένη πεντάμορφη, η οποία προσπαθούσε να ξεφύγει από νεαρό θαυμαστή της. Όταν ζήτησε τη βοήθεια των θεών, εκείνοι την μαρμάρωσαν στην κορυφή του νησιού.
Το άγαλμα έχει ύψος 2,35 μέτρα. Το πλάτος στο κάθισμα είναι 1,40 μέτρα και στο πίσω μέρος της βάσης 1,77 μέτρα. Η βάση έχει ύψος 2,00 μέτρα.
Ο Ιταλός Νικολό Ντα Μαρκόνι, που βρέθηκε στην περιοχή το 1395 είχε αναφέρει ότι τα αγάλματα ήταν δύο: ένα ανδρικό, το οποίο είναι τοποθετημένο στο νησί Ράφτη και ένα γυναικείο, το οποίο βρισκόταν στη Ραφτοπούλα.
«Σε κάποιο βουνό όχι πολύ μακριά από το λιμάνι υπάρχουν δύο μορφές από μάρμαρο, ένας άντρας και μια γυναίκα», έγραφε ο Μαρκόνι. «Λέγεται ότι ο άνδρας αυτός αναζητούσε τη γυναίκα, η οποία ήταν παρθένα, για να την γνωρίσει με σαρκικό τρόπο. Εκείνη διέφυγε μέσω αυτών των βουνών διότι δεν ήθελε να υποκύψει στη θέληση του.
Τελικά, όταν η γυναίκα είδε ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει την επιμονή του άνδρα, προσευχήθηκε στους θεούς, οι οποίοι μεταμόρφωσαν και τους δύο σε μορφές από μάρμαρο. Η προσευχή της εισακούστηκε και έτσι παραμένουν μέχρι σήμερα».
Πολλοί αναφέρουν ότι τα αγάλματα χρησιμοποιούντο και ως φάροι
Σύμφωνα με τον Άγγλο Τζων Μόριτ, ο γάλλος αρχαιοκάπηλος που ήταν πρόξενος της Γαλλίας στην Αθήνα, Λουί Φρανσουά Σεμπάστιαν Φοβέλ, έκλεψε το δεύτερο άγαλμα.
Σήμερα παραμένει άγνωστο αν υπήρξαν όντως δύο αγάλματα ή αν απεικονιζόταν κάποιος ράφτης. Η επικρατέστερη άποψη θέλει το άγαλμα να είναι γυναικείο. Παρόλο που έχει φθαρεί από το πέρασμα του χρόνου, παραμένει επιβλητικό και μεγαλοπρεπές στην κορυφή του νησιού.
Αν και είναι δύσκολο για τους επισκέπτες να το προσεγγίσουν, η θέα από το ύψος του είναι μαγευτική. Από μπροστά το απέραντο γαλάζιο και στο φόντο του νησιού το λιμάνι και ο κόλπος του Πόρτο Ράφτη.
Πηγή: mixanitouxronou