Ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος (495 π.Χ. - 435 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας πυθαγόρειος φιλόσοφος, ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικός, μηχανικός, εφευρέτης, ιατρός, μουσικός και ποιητής.
Στο πρόσωπό του συνυπήρχαν ο μύστης των ορφικών μυστηρίων αλλά και ένας δεινός επιστημονικός στοχαστής.
Οι σύγχρονοί του έδειχναν απεριόριστο σεβασμό για εκείνον φτάνοντας στο σημείο να του προτείνουν να γίνει βασιλιάς στην πόλη του, όμως εκείνος αρνήθηκε.
Σύμφωνα με την Οντολογία του Εμπεδοκλή, όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι διαφορετικές προσμίξεις τεσσάρων στοιχείων.
Δεν είναι αλήθεια επομένως αυτό που λέγεται ότι όλα αλλάζουν. Οι βασικές αρχές του σύμπαντος δεν αλλάζουν ποτέ και τούτες, κατά τον Εμπεδοκλή, είναι τα τέσσερα υλικά στοιχεία του νερού, της φωτιάς, του αέρα και της γης.
Η φιλοσοφία αυτή του Εμπεδοκλήείχε τόσο μεγάλη επίδραση ώστε αποτέλεσε το κυρίαρχο δόγμα μέσα από το οποίο ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός αντιλαμβανόταν το σύμπαν μέχρι και τον 18ο αιώνα. Επί 2.500 χρόνια σχεδόν η ανθρωπότητα, είτε το γνώριζε είτε όχι, έβλεπε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Εμπεδοκλή.
Οι βασικές δυνάμεις που υποκινούν τα τέσσερα στοιχεία για τον Εμπεδοκλήείναι δύο: η αγάπη και η διαμάχη ή όπως ο ίδιος τις ονόμαζε η "φιλότης"και το "νείκος".