Στην αρχή, οι αρχαιολόγοι δεν έδωσαν σημασία. Αργότερα, όμως, προβληματίστηκαν με την ανακάλυψη τεσσάρων χάλκινων δίσκων, σε μια νεκρόπολη της αρχαίας Ελληνικής πόλης Ίππος…
Η ονομασία Ίππος (ή αλλιώς Αντιόχεια της Δεκάπολης) δόθηκε από τους Έλληνες αποίκους του 200 π.Χ., διότι το οροπέδιο θυμίζει αόριστα λαιμό και κεφάλι αλόγου. Την ίδια ονομασία διατήρησαν οι Ιουδαίοι και οι Αραμαίοι, «Sussita» που σημαίνει «άλογο» στην διάλεκτό τους, ενώ οι Ρωμαίοι το εκ λατίνισαν σε Antiochia ad Hippum. Βρίσκεται στο σημερινό κράτος του Ισραήλ, με θέα την θάλασσα της Γαλιλαίας.
Η περιοχή κατοικήθηκε για πρώτη φορά από ανθρώπους που λάτρευαν τους Έλληνες θεούς. Αργότερα ήρθαν οι Εβραίοι και τελικά έγινε μία χριστιανική πόλη, μέχρι που ένας σεισμός, το 749 την κατέστρεψε τελείως, οπότε και εγκαταλείφθηκε.
Το 2000 ξεκίνησε μια μεγάλη αρχαιολογική ανασκαφή η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κατά την διάρκειά της οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει πολλά από το αξιόλογο παρελθόν της πόλης στην διάρκεια της ζωής της.
Επίσης, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν, κοντά στη νεκρόπολη, τέσσερις δισκοειδείς χάλκινες πλάκες, διαμέτρου περίπου 20 εκατοστών. η κάθε μία.
Σύμφωνα με τον επικεφαλή Dr. Michael Eisenberg του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Zinman του Πανεπιστημίου της Χάιφα στο Ισραήλ, βρέθηκαν πολύ κοντά σε συλημένους και ανοιχτούς τάφους.
Όταν οι ειδικοί ασχολήθηκαν μαζί τους, εντυπωσιάστηκαν αλλά και προβληματίστηκαν μαζί, καθώς παρουσιάζουν εγκοπές σε ένα «διακοσμητικό μοτίβο», με σαφή σημάδια νυχιών και μια τρύπα στη μέση του καθενός.
Ο αρχαιολογικός χώρος από αέρα (Courtesy Michael Eisenberg and the Hippos Excavation Project)
Σίγουρα δεν μπορεί να ήταν πιάτα φαγητού, ούτε κάποιο είδος λύχνου. Θυμίζουν μικρές ασπίδες, όπως των Ετρούσκων. Μερικοί έχουν προτείνει ότι μπορεί να ήταν αρχαία μουσικά όργανα.
Άλλοι θεωρούν ότι το μυστικό τους, κρύβεται, στο χαραγμένο μοτίβο…
Αν αυτό ισχύει, τότε, με μία προσεκτική παρατήρηση θα διαπιστώσουμε ότι φευγαλέα, τουλάχιστον, ότι το μοτίβο έχει κάποιες πιθανές ομοιότητες με τον αποκαλούμενο «Υπολογιστή του Μίνωα», δηλαδή με τον μινωικό ηλιακό δίσκο που βρέθηκε το 1898 στο Παλαιόκαστρο Σητείας και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο Ηρακλείου της Κρήτης.
Όπως αναφέρει ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτζής για τον «Υπολογιστή του Μίνωα», αυτός ο ακτινωτός δίσκος ήταν σε θέση να «προβλέπει» όχι μόνο τις εκλείψεις του Ήλιου και της Σελήνης, αλλά ουσιαστικά ήταν το «GPS της εποχής», αφού προσδιόριζε με ακρίβεια το γεωγραφικό πλάτος!
Δείτε αυτές τις πιθανές ομοιότητες, στα τρίγωνα αποτελούμενα από ανάγλυφες τελείες, τον περιφερειακό και εσωτερικό κύκλο, την τρύπα στο κέντρο, το σύνολο γενικά:
Ένας από τους χάλινους δίσκους (Courtesy Michael Eisenberg and the Hippos Excavation Project)
Δείτε και ένα παρόμοιο αντικείμενο που εντοπίστηκε στην Βρετανία:
Τώρα, το αν θα μπορούσαν οι τέσσερις χάλκινοι δίσκοι της Ίππου, αλλά και της Βρετανίας, να είναι συγγενικά του «Yπολογιστή του Μίνωα» τεχνουργήματα, είναι αρμοδιότητες ειδικών να εξετάσουν τις πιθανότητες αυτής της υπόθεσης και να αποφανθούν αναλόγως.
Μέχρι τότε, οι τέσσερις χάλκινοι δίσκοι θα καλύπτονται από προβληματισμό και μυστήριο…
Πηγή: diadrastika