Από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα πυραμίδων στην Ελλάδα αποτελεί η κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου των Θηβών, την οποία ανακάλυψε και ερεύνησε ο αρχαιολόγος Θεόδωρος Σπυρόπουλος. Η ανασκαφή του μνημείου των Αμφείου Θηβών έγινε το 1971-73 και τα αποτελέσματα της ανασκαφής καταγράφηκαν από τον κ. Σπυρόπουλο στο «ΑΜΦΕΙΟΝ: Έρευνα και Μελέτη του Μνημείου του Αμφείου Θηβών».
Ο τύμβος του Αμφείου βρίσκεται στο τέλος της περιοχής της Καδμείας Ακρόπολης της αρχαίας Θήβας, πίσω από το σημερινό αρχαιολογικό μουσείο.
Η βαθμιδωτή λαξευτή πυραμίδα τριών επιπέδων πυραμίδα έχει ύψος 33 μέτρα περίπου. Βέβαια η εξωτερική της όψη δε θυμίζει πυραμίδα αλλά ένα λόφο εφόσον ο χρόνος έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του πάνω της μαζί με την επέμβαση του ανθρώπου που αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά της.
Παρόλα αυτά ένας προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει τη γεωμετρία του χώρου καθώς και τα επίπεδα της πυραμίδας. Η χρονολόγηση του μνημείου αυτού υπολογίζεται γύρω στα 2700 πχ. Γεγονός που ανατρέπει την επίσημη συμβατική ιστορία. Παράλληλα αναδεικνύει και πιστοποιεί την ύπαρξη ενός ακόμα μεγάλου Ελληνικού πολιτισμού, των Μινύων που μόνο μυθικός δεν είναι.
Ο αρχαιολόγος κος Θ. Σπυρόπουλος (ο οποίος είναι ο μόνος επιστήμονας που κατέβηκε ο ίδιος στο εσωτερικό της πυραμίδας) ακολουθώντας τα στοιχεία παλαιότερων ανασκαφών από έναν παλαιότερο αρχαιολόγο (Κεραμόπουλο) καθώς και τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς (οι οποίοι αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι ήταν ακριβείς στις περιγραφές τους) εντόπισε στην κορυφή της πυραμίδας τον κοινό τάφο του Ζήθου και Αμφίωνος. Η παράδοση των Θηβών, που διασώθηκε από τον Παυσανία, τη συνέδεε με τον κοινό τάφο των Θηβαίων Διοσκούρων, οι οποίοι στον Όμηρο αναφέρονται ως οι πρώτοι που έχτισαν τείχος στην Καδμεία.
Σύμφωνα με τις περιγραφές του κου Σπυρόπουλου (τέως έφορος αρχαιοτήτων) η πυραμίδα στο εσωτερικό της είναι πανέμορφη! Υπάρχει μέσα σε αυτήν ένα τεράστιο δίκτυο από σήραγγες ύψους 5 μέτρων και πλάτος 1,80 μέτρων, ενώ η οροφή τους είναι καμαρωτή!
Ουσιαστικά πρόκειται για έναν λαβύρινθο. Στον τάφο βρέθηκαν ανθρώπινα οστά καθώς και κοσμήματα τα οποία έχουν χρονολογηθεί στους πρωτοελλαδικούς χρόνους δηλαδή την περίοδο 2700-2400 πχ.
Γράφει ο κ. Σπυρόπουλος: «Εις τας πρώτας μου ανακοινώσεις περί του Αμφείου ωμίλησα περί αιγυπτιακής επιδράσεως. Εις τούτο με ωδήγησε, βεβαίως, το εξωτερικόν προ πάντων σχήμα του Μνημείου και ο εκ πλίνθων Τύμβος της κορυφής του λόφου, καθώς και η εσωτερική του επεξεργασία».
Η χρονολόγησή της στους Πρωτοελλαδικούς χρόνους, δηλαδή στην περίοδο 2700-2400 π.Χ δημιούργησε ενστάσεις και την προσπάθεια διαφόρων μελετητών να καταβιβαστεί η χρονολογία στην επόμενη Μεσοελλαδική περίοδο (2000-1700) π.Χ.
Η πυραμίδα του Αμφείου, προσκρούει στην εδραιωμένη θεωρία ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξαν καθόλου μνημειώδεις ταφικές κατασκευές, πριν από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους (1550-1200 Π.Χ.) αλλά ανατρέπει και την ιστορία που θέλει παλαιότερες πυραμίδες αυτές της Αιγύπτου.
Η πυραμίδα του Αμφίονος αποτελεί μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη. Ο τάφος των Διόσκουρων δίδυμων γιων του Δία και της Αντιόπης, οδηγεί την μυθολογία να συναντήσει την ιστορία. Η επτάπυλη Θήβα χτίστηκε με τους βράχους που μετέφερε ο Ζήθος, με τις θείες μελωδίες της λύρας του Αμφίονα. Με αυτή τη μελωδία οι βράχοι ανέβαιναν μόνοι τους και οικοδομούσαν τα τείχη! Ο Αμφίονας είχε μάθει αριστοτεχνικά να παίζει την επτάχορδη λύρα από τον θεό Ερμή . Το εσωτερικό του Αμφείου είναι το εκπληκτικότερο, ίσως, υπόγειο μνημείο της Ελλάδας που πρέπει να ερευνηθεί και να δοθεί στο κοινό.
Πηγή: Χρήστος Λάζος «Πυραμίδες στην Ελλάδα», Thiva Post