Ο Έλληνας είναι ο αιώνιος ταξιδευτής του ουρανού και των άστρων. Η Γη δεν είναι ο τελικός προορισμός του αλλά ένας ενδιάμεσος σταθμός του κοσμικού ταξιδιού του. Είναι ο μόνος που γνωρίζει τις συμπαντικές προθέσεις και αποτελεί γέφυρα της γης με τα αστέρια.
Δύο χιλιάδες χρόνια φοβοκεντρικής συμπεριφοράς προς έναν αιμοχαρή και εκδικητικό θεό δεν στάθηκαν ικανά να διαταράξουν τον ψυχισμό του και να τον αφανίσουν. Ο Έλληνας αναγεννιέται και πάλι για να παραβρεθεί στην επιστροφή των Ολύμπιων.
Οι Έλληνες ζώντας 2.000 χρόνια κάτω από το φόβο ενός εκδικητικού θεού ξέχασαν ότι ο θεός είναι αγάπη και όχι μίσος. Ξέχασαν να ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια` δεν κατάλαβαν τι γίνεται γύρω τους, δεν άφησαν τη σκέψη τους να πετάξει, να κοιτάξει ψηλά, να αναζητήσει το θείο και τον δημιουργό, ο οποίος τους έκανε υπέροχα φωτεινά όντα για να συγκατοικούν στο σύμπαν απολαμβάνοντας τη θεία ευαρέσκεια.
Η εθιμική σημερινή κατανόηση του θείου που μεταφράζεται σε υποκρισία με σταυρούς και γονατίσματα, υποτιμά την συμπαντική νοημοσύνη η οποία μας παραχώρησε τη δυνατότητα αναζήτησης και της επικοινωνίας μαζί της χωρίς ενδιάμεσους μεσίτες.
Ο κάθε άνθρωπος αφυπνίζεται όταν πρέπει και την ώρα που πρέπει, και βρίσκει αυτό που αναζητά.
Ο άνθρωπος δεν είναι για να δοκιμάζουν κάποιοι διεστραμμένοι τα όπλα πάνω του, είναι είδος συμπαντικό και ουράνιο.
Βοηθείστε το έργο του θεού και της δημιουργίας όχι από φόβο αλλά από σεβασμό. Ανοίξτε τη σκέψη σας προς αυτόν και θα σας πλημμυρίσουν θάλασσες αγάπης, όπως απέραντη αγάπη είναι και αυτός.
Από τη στιγμή άφιξης των Ελλήνων στη Γη η αποστολή τους ήταν η παροχή βοήθειας στην ανθρωπότητα, με νέες αξίες και νέα ιδανικά, για να μην χάσει τον προσανατολισμό της.
Σήμερα η ψυχολογία του Έλληνα παραμένει υγιέστατη. Για να επικοινωνήσουμε με αυτούς που έρχονται, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τη ζωή και τον άνθρωπο και να αναζητήσουμε το θείο. Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας και τις ψευδαισθήσεις των δογμάτων. Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει πιο άνθρωπος, αρκετά θεϊκός και πολύ ουράνιος για να αντισταθμίσει όλες τις μακροχρόνιες απώλειες της ζωής του.
Οι αισθήσεις μαζί με την ψυχή και το πνεύμα, έχουν δοθεί για να μπορούμε να εννοήσουμε το έργο του δημιουργού και να υποψιαζόμαστε την μεγαλειώδη ύπαρξή του.
Δεν επιτρέπεται να κολυμπάμε συνέχεια στους ωκεανούς των ψευδαισθήσεων χωρίς να σκεφτόμαστε, δεν προάγουμε την γνώση, αλλά φορτίζουμε την συνειδητότητά μας και οι αισθήσεις μας εξαπατούν.
Η αιωνιότητα και η αθανασία της ψυχής δεν εξαρτώνται από αλλοπρόσαλλες συνταγές των εκμεταλλευτών της ανθρώπινης ψυχής αλλά από την αγάπη που κρύβει μέσα της. Η ψυχή σταματά τον χρόνο` δεν φθείρεται από το πέρασμά του, αντίθετα εξευγενίζεται, ανεβαίνει προσεγγίζει το θείο και δεν λαμβάνει υπόψη της τα καζάνια φωτιάς με πίσσα που επινόησαν νοσηρές φαντασίες για να την τρομάζουν. Η ψυχή γεννιέται και ξαναγεννιέται ατελείωτες φορές μέχρι την οριστική τελείωση.
Αν ο άνθρωπος καταφέρει να κατανοήσει το θεϊκό, το υπερφυσικό και το μυστηριώδες, θα πάψει να βασανίζεται από απορίες και ερωτήματα, θα γαληνέψει η ψυχή του και θα προσεγγίσει τον δημιουργό όπως αυτή γνωρίζει, με τα τεράστια αποθέματα δυνατοτήτων που της έχουν δοθεί.
Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η κάθε μέρα που περνά δεν είναι ίδια με τις άλλες, αλλά όλες ταυτόχρονα μαζεύουν το νήμα της ζωής για να έρθουμε κοντά στο θείο.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ Κ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
Πηγή: Grigoris Makrinitsas, Ελλάνια Πύλη