Όταν η επιστήμη «μπλέκεται» με την συνωμοσιολογία, τότε σίγουρα δημιουργούνται μερικές «αποκαλυπτικές» προβλέψεις...
Οι προφητείες για το τέλος του κόσμου βρίσκουν συχνά ευήκοα ώτα. Σίγουρα είναι δυσοίωνες, αλλά για διάφορους λόγους, κάποιοι άνθρωποι πραγματικά βρίσκουν παρηγοριά στις αποκαλυπτικές προβλέψεις. Αυτό, ωστόσο, δεν κάνει αυτές τις προφητείες αληθινές. Πολλές διαδεδομένες ιδέες για το τέλος του κόσμου βασίζονται στην ελαττωματική επιστήμη και σε ανύπαρκτα «αποδεικτικά στοιχεία».
Πάρτε για παράδειγμα τον κατακλυσμό του Νιμπίρου. Είναι ίσως ένας από τους χειρότερους υπόπτους για το τέλος του κόσμου. Οι περισσότεροι υποστηρικτές της ύπαρξής του λένε ότι ο Νιμπίρου είναι ένας μυστηριώδης πλανήτης που περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή γύρω από το αστέρι κάθε 3.600 γήινα χρόνια.
Και υποτίθεται, ότι ο Νιμπίρου βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με μας. Η θεωρία αυτή λέει ότι ο Νιμπίρου θα συντρίψει κάποια μέρα στον πλανήτη μας ή, αν αποτύχει, θα πλησιάσει αρκετά κοντά ώστε να προκαλέσει μαζικό ξέσπασμα φυσικών καταστροφών που θα τερματίσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό όπως τον γνωρίζουμε.
Όμως τελικά ο Νιμπίρου είναι σκέτη μυθοπλασία. Αν ήταν πραγματικός, θα υπήρχαν ίχνη της βαρυτικής επιρροής του σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Τέτοιες ενδείξεις δεν υπάρχουν. Άλλωστε, οποιοσδήποτε πλανήτης με την υποτιθέμενη τροχιά του Νιμπίρου πιθανότατα θα είχε αποχαιρετήσει τον ήλιο μας πριν από αιώνες, αφήνοντας την ανθρωπότητα στην ησυχία της.
Πώς ξεκίνησε ο μύθος του Νιμπίρου;
Ο Νιμπίρου μπήκε στη δημόσια συζήτηση το 1976 με τη δημοσίευση του βιβλίου «Ο Δωδέκατος Πλανήτης» του Ρωσο-Αμερικανού συγγραφέα Ζεκάρια Σίτσιν. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος ο Σίτσιν δεν πίστευε ότι ο Νιμπίρου αποτελούσε άμεση απειλή για την ανθρωπότητα. Αντίθετα, πίστευε ότι συνδέεται με τη δημιουργία του είδους μας.
Ο αείμνηστος Σίτσιν ήταν δημοσιογράφος και μελετητής της Σουμεριακής σφηνοειδούς γραφής, των αρχαίων γραπτών της Μεσοποταμίας και της Περσίας που βρίσκονται κυρίως σε πήλινες πλάκες.
Στο βιβλίο «Ο Δωδέκατος Πλανήτης» (1976), ο Ζεκάρια Σίτσιν ισχυρίστηκε ότι οι Ανουνάκι (ή Νεφιλίμ κατά τη Βίβλο) ήταν στην πραγματικότητα ένα προηγμένο ανθρωποειδές εξωγήινο είδος από τον ανεξερεύνητο πλανήτη Νιμπίρου, οι οποίοι ήρθαν στη Γη πριν από περίπου 500.000 χρόνια και κατασκεύασαν μια βάση επιχειρήσεων για την εξόρυξη χρυσού αφού ανακάλυψαν ότι ο πλανήτης ήταν πλούσιος σε πολύτιμα μέταλλα.
Ο Νιμπίρου ονομάστηκε 12ος πλανήτης και τα αρχαία Βαβυλωνιακά κείμενα λέγεται ότι περιγράφουν τη μακρά τροχιά του γύρω από τον Ήλιο. Σύμφωνα με τον Σίτσιν, οι Ανουνάκι διασταύρωσαν το είδος τους με τον Homo erectus μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, προκειμένου να δημιουργήσουν τους ανθρώπους (homo sapiens) ως ένα είδος σκλάβων μεταλλωρύχων που εργάζονταν για λογαριασμό τους.
Ο Ζεκάρια Σίτσιν
Ο Σίτσιν ισχυρίστηκε ότι οι Ανουνάκι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν προσωρινά την επιφάνεια της Γης και περιστρέφονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη όταν έλιωσαν οι παγετώνες της Ανταρκτικής, προκαλώντας τον Κατακλυσμό, που κατέστρεψε και τις βάσεις των Ανουνάκι στη Γη. Αυτές έπρεπε να ξαναχτιστούν, και οι Ανουνάκι, που χρειάζονταν περισσότερους ανθρώπους για να βοηθήσουν σε αυτή τη μαζική προσπάθεια, δίδαξαν στο ανθρώπινο είδος τη γεωργία.
Ο Ρόναλντ Χ. Φρίτζε γράφει ότι, σύμφωνα με τον Σίτσιν, «οι Ανουνάκι δημιούργησαν τις πυραμίδες και όλες τις άλλες μνημειώδεις κατασκευές σε όλο τον κόσμο που οι υποστηρικτές της θεωρίας των αρχαίων αστροναυτών θεωρούν πολύ αδύνατο να έχουν χτιστεί χωρίς την χρήση προηγμένης τεχνολογίας».
Ο Σίτσιν επέκτεινε αυτή τη μυθολογία σε μεταγενέστερα έργα, όπως τα «Η σκάλα προς τον Παράδεισο» (“The Stairway to Heaven” -1980) και «Οι Πόλεμοι Θεών και Ανθρώπων» (“The Wars of Gods and Men” -1985). Στο «Tέλος των Hμερών: Αρμαγεδδών και η Προφητεία της Επιστροφής» (“The End of Days: Armageddon and the Prophecy of the Return” -2007), ο Σίτσιν προέβλεψε ότι οι Ανουνάκι θα επέστρεφαν στη γη, πιθανώς το 2012, που αντιστοιχεί στο τέλος του ημερολογίου των Μάγια, πράγμα που φυσικά και δεν συνέβη.
Ανουνάκι
Τα γραπτά του Σίτσιν έχουν απορριφθεί παγκοσμίως από τους «κατεστημένους» ιστορικούς, οι οποίοι έχουν χαρακτηρίσει τα βιβλία του ως ψευδοαρχαιολογία, ισχυριζόμενοι ότι ο Σίτσιν φαίνεται εσκεμμένα να παρερμηνεύει τα κείμενα των Σουμερίων, παραθέτοντάς τα αποσπασματικά, περικόπτοντας λόγια τρίτων και μεταφράζοντας λανθασμένα Σουμεριακές λέξεις δίνοντάς τους ριζικά διαφορετικές ερμηνείες από τις αποδεκτές τους.
Όσο για τον Νιμπίρου, αυτός έμελλε να γίνει αντικείμενο φόβου. Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο μυθικός πλανήτης ενσωματώθηκε σε μια σειρά από θεωρίες για το τέλος του κόσμου.
Αρκετά χρόνια αργότερα, η Νάνσυ Λίντερ, ένα αυτοαποκαλούμενο μέντιουμ, ανακοίνωσε ότι οι εξωγήινοι με τους οποίους ήρθε σε επικοινωνία την προειδοποίησαν ότι αυτός ο πλανήτης θα συγκρουστεί με τη Γη το 2003.
Όταν εμφανίστηκε ο κομήτης Elenin το 2011, πολλοί ανησυχούσαν ότι ήταν μεταμφιεσμένος ο μυστηριώδης πλανήτης, παρά το γεγονός ότι οι πλανήτες και οι κομήτες εμφανίζονται πολύ διαφορετικά μέσα από ένα τηλεσκόπιο. (Ένας κομήτης έχει αέρια ατμόσφαιρα, που λέγεται κώμα, και ουρά, ενώ ένας πλανήτης δεν έχει).
Αλλά αντί να χτυπήσει τη Γη, ο κομήτης απομακρύνθηκε πηγαίνοντας πολύ κοντά στον ήλιο και έσπασε σε κομμάτια. Τα υπόλοιπα θραύσματα θα συνεχίσουν στο δρόμο τους προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα για τα επόμενα 12.000 χρόνια, όντας ακόμα κομμάτια ενός κομήτη και όχι ένας πιο συνεκτικός πλανήτης.
Πολλοί υποστηρικτές του ψεύτικου τέλους του κόσμου το 2012 πίστευαν ότι ο Νιμπίρου επρόκειτο να χτυπήσει τη Γη τον Δεκέμβριο εκείνου του έτους, επαληθεύοντας έτσι τις πεποιθήσεις τους για το ημερολόγιο των Μάγια. Πιο πρόσφατα, το 2017, ορισμένοι χριστιανοί φονταμενταλιστές δήλωσαν ότι ο Νιμπίρου ή ένα παρόμοιο αντικείμενο πλησίαζε με μεγάλη ταχύτητα και θα αναγγέλλει σύντομα την αποκάλυψη.
Ας εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία για να τεστάρουμε και να καθησυχάσουμε το μυαλό μας. Για να ανακεφαλαιώσουμε, ο Νιμπίρου υποτίθεται ότι κάνει μια πλήρη τροχιά σε 3.600 γήινα χρόνια. Εκ πρώτης, αυτός ο ισχυρισμός φαίνεται εύλογος. Σε τελική ανάλυση, ο μικρός πλανήτης Σέντνα (ο οποίος υπάρχει στην πραγματικότητα) χρειάζεται το απίστευτο διάστημα των 11.400 γήινων χρόνων για να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον ήλιο μας.
Ο πλανήτης Σέντνα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν αστρονομικές μονάδες ή AU (α.μ.) για να μετρήσουν τις τεράστιες αποστάσεις που υπάρχουν στο σύμπαν. Μια α.μ. ισούται με περίπου 93 εκατομμύρια μίλια (150 εκατομμύρια χιλιόμετρα), που είναι η μέση απόσταση μεταξύ της Γης και του ήλιου.
Ακόμα και στο πλησιέστερο σημείο της στον ήλιο, η Σέντνα απέχει 76 α.μ. από το ζωογόνο αστέρι -τοποθετώντας την πολύ μακρύτερα από τον Ποσειδώνα, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα. Ωστόσο, ο Νιμπίρου υποτίθεται ότι κάνει τακτικές εισβολές στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα, το οποίο είναι το πεδίο του Ερμή, της Αφροδίτης, της Γης και του Άρη.
Χρησιμοποιώντας αυτά τα κριτήρια, ο Μπρούς Μακκλούρ στο Earthsky.org υπολόγισε ότι το ανώτατο άκρο της τροχιακής πορείας του Νιμπίρου θα ήταν περίπου 469 α.μ. μακριά από τον ήλιο. Έτσι, σε διάστημα 3.600 ετών, ο κακόμοιρος Νιμπίρου θα έπρεπε να ταξιδέψει από την Γη σε αυτήν την πολύ μακρινή τοποθεσία και αντιστρόφως. Για να παραμείνει εντός του χρονοδιαγράμματος, ο πλανήτης θα πρέπει να έχει μια υπερβολικά στενή, σχεδόν σε σχήμα κλαδιού, τροχιά.
Και θα κινείται πολύ γρήγορα. Καθώς περνά από τη Γη, περιμένουμε ο Νιμπίρου να έχει την εντυπωσιακή ταχύτητα των 26,1 μιλίων ανά δευτερόλεπτο (42,1 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο). Αυτό προκαλεί προβλήματα. Ένας πλανήτης που ταξιδεύει με τόσο μεγάλη ταχύτητα- και κατά μήκος μιας τέτοιας ασταθούς τροχιάς- κινδυνεύει να βρεθεί εντελώς εκτός ηλιακού συστήματος.
Θα τον εντοπίζαμε λόγω βαρύτητας
Λοιπόν, τι θα συνέβαινε αν ο Νιμπίρου παρέμενε στην πορεία και διατηρούσε την περίεργη τροχιά του γύρω από τον ήλιο; Αν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε βρει αποδεικτικά στοιχεία.
Πολύ πριν ανακαλυφθεί ο Ποσειδώνας το 1846, οι αστρονόμοι υποπτεύονταν ότι μπορεί να υπάρχει ένας μεγάλος πλανήτης στην ευρύτερη περιοχή του. Γιατί; Επειδή οι παρατηρητές παρατήρησαν ότι ο Ουρανός -ο οποίος εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1781– συνέχιζε να αποκλίνει από την αναμενόμενη τροχιά του.
Οι μαθηματικοί υπέθεσαν ότι αυτό συνέβαινε επειδή ένας γειτονικός πλανήτης επηρέαζε τον Ουρανό. Και όντως, αυτές οι προβλέψεις ήταν ακριβείς. Ο μυστηριώδης πλανήτης αποδείχθηκε ο αέριος γίγαντας που αποκαλούμε τώρα Ποσειδώνα.
Ομοίως, εάν ο Νιμπίρου ήταν πραγματικός, η επίδρασή του στους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος θα ήταν σαφής. Και αν -όπως ισχυρίζονται πολλοί υποστηρικτές του- ο Νιμπίρου είχε το μέγεθος του Δία ή μεγαλύτερο, αυτή η επιρροή θα ήταν ακόμη πιο εμφανής, διότι οι τεράστιοι πλανήτες ασκούν έντονη βαρυτική έλξη.
Σήμερα, όλοι οι πλανήτες από την Αφροδίτη έως τον Ποσειδώνα περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο στο ίδιο γενικό επίπεδο (με απόκλιση μερικών μοιρών). Αλλά σύμφωνα με τον αστρονόμο Ντέιβιντ Μόρισον, εάν ένα σώμα σαν τον Νιμπίρου περνούσε ορμητικά από τη Γη κάθε 3.600 χρόνια, η βαρύτητά του θα οδηγούσε τουλάχιστον μερικούς από αυτούς τους πλανήτες μακριά από το επίπεδο, αφήνοντάς τους με κεκλιμένες τροχιές.
Είδαν τον Νιμπίρου το 2019;!
Ο μυθικός πλανήτης Νιμπίρου ή Πλανήτης X έχει εισέλθει στο ηλιακό σύστημα και είναι ορατός σε αυτές τις φωτογραφίες, ισχυρίζεται ένας αυτόπτης μάρτυρας.
Ο Νιμπίρου λέγεται ότι περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο κάθε 3.600 χρόνια σε ένα ταξίδι, το οποίο ξεπερνά τα όρια του ηλιακού συστήματος. Δεν έχουν γίνει ποτέ επίσημες παρατηρήσεις του πλανήτη, που μερικές φορές αποκαλείται Πλανήτης Χ ή Wormwood (αγριαψιθιά), αλλά οι συνωμοσιολόγοι πιστεύουν ότι είναι πραγματικός.
Η διέλευση του Νιμπίρου μέσω του ηλιακού συστήματος λέγεται ότι προαναγγέλλει την αποκάλυψη και την καταστροφή του πολιτισμού. Ο πλανήτης, που πιστεύεται ότι έχει 10 φορές το μέγεθος της Γης, υποτίθεται ότι θα συντρίψει τον πλανήτης μας με τα βαρυτικά κύματά του, προκαλώντας σεισμούς, ηφαίστεια και τσουνάμι.
Και αν πάρουμε στα σοβαρά αυτές τις παράξενες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο ουρανό της πολιτείας του Ουαϊόμινγκ των ΗΠΑ, τότε ο πλανήτης του τέλους του κόσμου μπορεί να έχει ήδη φτάσει πάνω από τη Γη.
Φωτογραφία του φερόμενου ως πλανήτη «Χ» στους ουρανούς του Ουαϊόμινγκ
Ο Joshua Weickum από το Casper του Ουαϊόμινγκ, ισχυρίζεται ότι μια φωτεινή ηλιόλουστη μέρα τράβηξε φωτογραφίες του Νιμπίρου ψηλά στον ουρανό. Ο Weickum είπε στο Express.co.uk ότι είδε ένα «μπλε πλανητοειδές» αντικείμενο αφού έβγαλες φωτογραφίες τα σύννεφα.
Ήταν ανένδοτος ότι ο υποτιθέμενος Νιμπίρου δεν ήταν μια αναλαμπή φακού στην φωτογραφική μηχανή του αλλά ο πραγματικός πλανήτης
Ο αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι έβγαλε μια δεύτερη φωτογραφία της μπλε σφαίρας αφού εξαφανίστηκε πίσω από τα σύννεφα. Ο Weickum δήλωσε: «Εγώ προσωπικά έβγαλα αυτές τις φωτογραφίες την περασμένη εβδομάδα (σημ: Απρίλιος 2019) και δεν νομίζω ότι είναι ξωτικά των φακών.
Η μπλε κουκκίδα που μοιάζει με πλανήτης φαίνεται να είναι ορατή πίσω από σύννεφα σε μια δεύτερη φωτογραφία που τραβήχτηκε λίγο αργότερα, αφού έκανα μερικά βήματα προς τα εμπρός για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες των σύννεφων.
«Δεν παρατήρησα τίποτα απ’ αυτά τότε, είδα μόνο μερικά σύννεφα που τυχαία αποφάσισα να σταματήσω και να φωτογραφήσω. Ένας σχεδόν τέλειος κύκλος φαίνεται να είναι ορατός στο ίδιο σημείο που ήταν ο πλανήτης πριν τα σύννεφα εμποδίσουν την θέα του. Θα αφήσω σ’ εσάς να αποφασίσετε».
Υπάρχουν στοιχεία για τον Νιμπίρου;
Οι υποστηρικτές του φανταστικού πλανήτη σημειώνουν ότι, το 1984, μια επιστημονική μελέτη δημοσιεύθηκε στο Astrophysical Journal Letters, η οποία εξέταζε αρκετές υπέρυθρες πηγές «χωρίς προηγούμενο» που εμφανίστηκαν σε μια έρευνα του ουρανού.
Τέτοιες έρευνες είναι συχνές στην αστρονομία και συνήθως έχουν συνέχεια και εξετάζουν λεπτομερώς τις πιο ενδιαφέρουσες πηγές. Στη συνέχεια της έρευνας του 1984, οι περισσότερες από τις πηγές αποδείχθηκαν μακρινοί γαλαξίες. Κανένας δεν ταυτοποιήθηκε ως πλανήτης. Και οι δύο μελέτες είναι διαθέσιμες στο κοινό.
Ένας πλανήτης με τροχιά τόσο εκκεντρική που χρειάζεται 3.600 χρόνια για να περιστραφεί γύρω από τον ήλιο θα δημιουργούσε αστάθειες στο ηλιακό μας σύστημα που έχει ηλικία 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Μετά από λίγα μόνο ταξίδια, η βαρύτητά του θα είχε διαταράξει σημαντικά τους άλλους πλανήτες, των οποίων οι βαρυτικές πιέσεις θα άλλαζαν σημαντικά την υποθετική τροχιά του πλανήτη.
Σύμφωνα με την Αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA (φωτό), όλοι οι ισχυρισμοί ότι ο Νιμπίρου είναι πραγματικός είναι φάρσα. Η NASA έγραψε στην ιστοσελίδα της: «Ο εν λόγω πλανήτης, ο Νιμπίρου, δεν υπάρχει, οπότε δεν θα υπάρξει σύγκρουση. Η ιστορία του Νιμπίρου υπάρχει εδώ και χρόνια (όπως και η ιστορία των “ημερών του σκότους”) και ανακυκλώνεται κατά καιρούς σε νέους αποκαλυπτικούς μύθους».
Και ο επιστήμονας της ΝΑΣΑ Δρ. Ντέιβιντ Μόρισον είπε επίσης: «Δεν υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις για την ύπαρξη του Νιμπίρου. Δεν υπάρχουν φωτογραφίες, κανένας εντοπισμός, καθόλου αστρονομικές παρατηρήσεις.Μπορώ να πω ξεκάθαρα πώς γνωρίζουμε ότι ο Πλανήτης Χ ή Νιμπίρου δεν υπάρχει και δεν απειλεί τη Γη.
Πρώτον, αν υπήρχε ένας πλανήτης που κατευθυνόταν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα που επρόκειτο να έρθει κοντά στη Γη, θα ήταν ήδη μέσα στην τροχιά του Άρη, θα ήταν φωτεινός, θα ήταν εύκολα ορατός με γυμνό μάτι, εάν ήταν εκεί θα ήταν εύκολο να τον δούμε, όλοι μας θα μπορούσαμε να τον δούμε».
Υπολογισμοί που μπορούν να γίνουν εύκολα δείχνουν ότι, μέχρι τον Απρίλιο του 2012, θα ήταν πιο φωτεινός από τα πιο αμυδρά αστέρια που φαίνονται πάνω από μια πόλη και σχεδόν τόσο φωτεινός όσο ο Άρης στην πιο αμυδρή περίοδό του. Αυτό θα τον έκανε ορατό στους αστρονόμους οπουδήποτε
Σύμφωνα με τον Brian Koberlein, αστροφυσικό στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ρότσεστερ, οι συνωμοσίες του Νιμπίρου βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με τις θεωρίες για την Επίπεδη Γη. Δήλωσε στο Futurism: «Υπάρχει ένα κίνημα που αποκρούει τις επιστημονικές ιδέες. Νομίζω ότι είναι περισσότερο μια στάση αντι-επιστημονικού ελιτισμού.
«Νομίζω ότι έχει κάποιες επιπτώσεις αναφορικά με το ότι όσο περισσότερο τροφοδοτούνται αυτές οι ιδέες, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να πληρώσουν τους φόρους τους για την επιστημονική έρευνα ή κάτι τέτοιο, και αυτό μας επηρεάζει».
Οι φόβοι για την σύγκρουση του Νιμπίρου με τη Γη συζητήθηκαν επίσης από τον διάσημο φυσικό Neil deGrasse Tyson το 2009, ο οποίος απαντώντας σε μια ερώτηση, κατέρριψε τη θεωρία για τον Πλανήτη Χ. Ο τηλεοπτικός παρουσιαστής και συγγραφέας είπε:
«Ο Πλανήτης Χ είναι ένα θαυμάσιο έργο μυθοπλασίας, ω ναι, ναι. Δεν υπάρχει ένας τέτοιος πλανήτης Νιμπίρου ή οτιδήποτε λένε. Είναι απλώς μυθοπλασία και αναφέρουν πηγές που αναφέρουν πηγές της NASA. Δεν αναφέρουν τη NASA -τσεκάρετε τις ιστοσελίδες και θα δείτε- και όλα σχετίζονται με τις προβλέψεις το τέλος του κόσμου το 2012».
Η πιο κοινή αντίρρηση σ’ αυτές τις επιστημονικές απόψεις είναι ότι υπάρχει συγκάλυψη. Ωστόσο, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ερασιτέχνες αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους διαθέτουν δικά τους τηλεσκόπια. Επιπλέον, οι περισσότερες από τους χιλιάδες επαγγελματίες αστρονόμους δεν έχουν σχέσεις με κυβερνήσεις αλλά με ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Ο αστρονόμος Ντέιβιντ Μόρισον επεσήμανε το 2012 ότι «η NASA και η κυβέρνηση λαμβάνουν τις περισσότερες πληροφορίες από αυτούς τους εξωτερικούς αστρονόμους, και όχι το αντίστροφο». Μεταξύ των ερασιτεχνών και των επαγγελματιών αστρονόμων, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα είχαν παρατηρήσει ένα νέο «αστέρι» στον ουρανό.
Οι αναφορές για το τέλους του κόσμου στο Διαδίκτυο συχνά προκαλούν φόβο, αλλά είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι δεν είναι κάτι νέο. Οι άνθρωποι κηρύσσουν το τέλος του κόσμου εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Οι φήμες εξαπλώνονται σαν πυρκαγιά στο Διαδίκτυο, αλλά η ίδια τεχνολογία μπορεί να διευκολύνει περισσότερο από ποτέ και την διερεύνηση των επιστημονικών στοιχείων όσον αφορά τέτοια γεγονότα.
Ο Ένατος Πλανήτης
Παρά τα παραπάνω, μπορεί να υπάρχει ένας μεγάλος, ανεξερεύνητος κόσμος που να κρύβεται στα σκοτεινά, κρύα βάθη του εξωτερικού ηλιακού συστήματος. Στοιχεία για αυτόν το υποθετικό «Ένατο Πλανήτη» έχουν συγκεντρωθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς αστρονόμοι όπως ο Mike Brown, ο Konstantin Batygin, ο Scott Sheppard και ο Chad Trujillo έχουν παρατηρήσει περίεργη ομαδοποίηση στις τροχιές μικρών αντικειμένων πέρα από τον Ποσειδώνα. Η καλύτερη εξήγηση, λένε αυτοί οι ερευνητές, είναι ότι υπάρχει ένας αόρατος «ταραξίας» πολύ μακριά από τον ήλιο.
Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι αυτός ο Ένατος Πλανήτης μπορεί να έχει 10 φορές τον όγκο της Γης και βρίσκεται σε τροχιά ίσως 600 φορές πιο μακριά από τον ήλιο, κατά μέσο όρο, σε σχέση με τον πλανήτη μας. Την στιγμή που μιλάμε, αστρονόμοι απ’ όλο τον κόσμο χτενίζουν τον ουρανό με ισχυρά τηλεσκόπια, προσπαθώντας να εντοπίσουν απευθείας τον Ένατο Πλανήτη.
Τέλος, μια σημείωση για το όνομα: Ο Brown και ο Batygin ονόμασαν τον υποτιθέμενο κόσμο «Ένατο Πλανήτη» επειδή, αν ανακαλυφθεί, θα «αντικαταστήσει» τον Πλούτωνα ως τον ένατο πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση επανακατηγοριοποίησε τον Πλούτωνα ως πλανήτη νάνο το 2006, όπως πιθανώς να θυμάστε, αλλά ορισμένοι ερευνητές (και πολλοί απλοί πολίτες) εξακολουθούν να θεωρούν τον Πλούτωνα ως τον ένατο πλανήτη και ως εκ τούτου χρησιμοποιούν τον όρο «Πλανήτης Χ» (ή «Επόμενος Πλανήτης» ή «Πέμπτος Γιγάντιος Πλανήτης» όταν αναφέρονται στο αντικείμενο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, επειδή ο «Πλανήτης Χ» ήταν επίσης ο όρος που χρησιμοποιήθηκε για έναν πλανήτη που κάποτε θεωρούταν υπεύθυνος για τις υποτιθέμενες παραδοξότητες στις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Ο Αμερικανός αστρονόμος Percival Lowell διατύπωσε αυτήν τη θεωρία και έψαχνε τον Πλανήτη Χ στις αρχές του 20ού αιώνα. (Η ανακάλυψη του Πλούτωνα από τον Clyde Tombaugh το 1930 δεν επιβεβαίωσε την υπόθεση του Lowell, ωστόσο, επειδή ο Πλούτωνας δεν είναι αρκετά μεγάλος για να σπρώξει τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα με τον τρόπο που φανταζόταν ο Lowell).
Σε κάθε περίπτωση, ο Ένατος Πλανήτης (ή ο Πλανήτης Χ, αν προτιμάτε), μπορεί να υπάρχει στην πραγματικότητα και δεν πρόκειται να καταστρέψει τη Γη. Έτσι, είναι πολύ διαφορετικός από τον μυθικό Νιμπίρου.
Πηγή: vradini