Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σχεδόν άθικτο DNA στα λείψανα μιας γυναίκας που πέθανε στην Ινδονησία, 7.200 χρόνια πριν. Η μελέτη του γενετικού υλικού έχει ήδη ξεκινήσει και ρίχνει φως σε άγνωστες πτυχές της ιστορίας των προϊστορικών ανθρώπων.
Τα λείψανα της γυναίκας ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο «Leang Panninge», στο νησί Σουλαουέζι της Ινδονησίας. Οι ανασκαφές στο σημείο είχαν ξεκινήσει το 2015. Το DNA της νεαρής προϊστορικής γυναίκας πρόκειται για το πρώτο ανθρώπινο δείγμα DNA που εντοπίζεται στη ζώνη της Wallacea, μια ζώνη από εκατοντάδες νησιά και ατόλες ανάμεσα στην Ασία και την Αυστραλία.
Το γενετικό υλικό εξήχθη από το λεγόμενο κροταφικό οστό του κρανίου, που «φιλοξενεί» το εσωτερικό τμήμα του αυτιού. Ο καθηγητής Άνταμ Μπραμ, επικεφαλής της έρευνας, επισήμανε την σημασία και την σπανιότητα του ευρήματος λέγοντας: «Το υγρό τροπικό κλίμα συνήθως δε “χαρίζεται” στο DNA που θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε σε αρχαία οστά και δόντια. Σε όλη την νοτιοανατολική Ασία, είχαμε βρει ως τώρα μονάχα δύο σκελετούς, από τους οποίους μπορέσαμε να εξάγουμε DNA».
«Σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως η βόρεια Ευρώπη και η Αμερική, η ανάλυση του αρχαίου DNA μας έχει βοηθήσει τρομερά στο να κατανοήσουμε την πρώιμη ιστορία του ανθρώπου: Τη γενετική ποικιλότητα των αρχαίων ανθρώπων, τις μετακινήσεις των πληθυσμών, τη δημογραφική ιστορία».
Οι ερευνητές περιέγραψαν την «Μπεσέ», όπως ονομάστηκε ο σκελετός της γυναίκας, ως ένα «γενετικό απολίθωμα». Μέχρι στιγμής, η ανάλυση του DNA της έδειξε ότι η «Μπεσέ» είχε μια μοναδική «αλυσίδα» προγόνων που δεν έχει εντοπιστεί ξανά ούτε σε αρχαίους σκελετούς, ούτε στους σημερινούς ανθρώπους.
Το σπήλαιο Leang Panninge, όπου βρέθηκε ο σκελετός της Μπεσέ.
Όσον αφορά τους σύγχρονους ανθρώπους, η Μπεσέ μοιάζει να βρίσκεται, γενετικά, πιο κοντά στους ιθαγενείς της Αυστραλίας και τους λαούς της Νέας Γουινέας και των νησιών του Δυτικού Ειρηνικού.
«Οι πρόγονοι της Μπεσέ θα συγκαταλέγονταν στο αρχικό “κύμα” μεταναστεύσεων πληθυσμών από την ενδοχώρα της Ασίας προς τη ζώνη της Wallacea και έπειτα προς την Αυστραλία και τη Νέα Γουινέα, οι οποίες την Εποχή των Παγετώνων αποτελούσαν ένα ενιαίο κομμάτι γης», εξηγεί ο καθηγητής Μπραμ.
Προς έκπληξη των επιστημόνων, η Μπεσέ φαίνεται να έχει γενετική συγγένεια και με προϊστορικούς λαούς της ανατολικής Ασίας, κάτι που ανατρέπει τα ως τώρα δεδομένα που αφορούσαν την μετακίνηση των λαών αυτών προς τη Wallacea.
«Πιστεύαμε πως οι λαοί με καθαρά ασιατική καταγωγή είχαν φτάσει στη Wallacea 3.000- 4.000 χρόνια πριν, όταν οι πρώτοι προϊστορικοί αγρότες της Νεολιθικής Εποχής έφτασαν στην περιοχή, μέσω της Ταϊβάν», λέει ο Μπραμ. «Το να βρούμε ασιατικό DNA στα λείψανα ενός ανθρώπου που έζησε στη Wallacea χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη των νεολιθικών ανθρώπων στην περιοχή, σημαίνει πως μετακινήσεις λαών της Ασίας προς τη ζώνη της Wallacea είχαν συμβεί και παλαιότερα».
Συν τοις άλλοις, η Μπεσέ πρόκειται για τον πρώτο σωζόμενο σκελετό ανθρώπου του πολιτισμού των Τοαλέα, μιας ομάδας κυνηγών και τροφοσυλλεκτών που έζησαν στο νότιο Σουλαουέζι 1.500- 8.000 χρόνια πριν.
Όταν ετάφη, η Μπεσέ ήταν περίπου 17-18 χρονών. Δίπλα στα λείψανά της βρέθηκαν προϊστορικά εργαλεία από πέτρα και κόκκινη ώχρα, ενώ ο τάφος της περιείχε και τα λείψανα άγριων ζώων, τα οποία είχαν θανατωθεί από κυνηγούς.
Πηγή: The Guardian