Δεν είναι ασφαλώς νέα η θεωρία περί της ύπαρξης ενός παλαιότερου πολιτισμού, ο οποίος για μυστηριώδεις λόγους εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Η ιδέα αυτή, άλλωστε, υπό τη μορφή μύθου, συναντάται στις παραδόσεις πολλών λαών και υπό τη μορφή θεωρίας, αναπτύσσεται σε συγγράμματα μεγάλων σοφών, όπως ο Πλάτωνας.
Αλλά τίποτε συγκεκριμένο δεν υπήρχε που να πείθει ότι όντως άκμασε κάποτε ένας παρόμοιος πολιτισμός με τον σημερινό. Για πρώτη φορά, λοιπόν, ανέκυψε μια σοβαρή ένδειξη, όταν Αμερικανοί μελετητές και χαρτογράφοι κατόρθωσαν να ερμηνεύσουν έναν παλιό χάρτη, ο οποίος είχε βρεθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1513.
Η ένδειξη περί της ύπαρξης ενός παλαιότατου πολιτισμού προέκυπτε από τη λογική επεξεργασία των συνδεόμενων με τον χάρτη περίεργων δεδομένων, τα οποία δε δύνανται να εξηγηθούν με άλλον τρόπο.
Ο Χάρτης της Κωνσταντινούπολης περιείχε μερικά αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της νοτιοαμερικανικής ηπείρου. Σε κάποια γωνιά του αναγραφόταν ότι είχε σχεδιαστεί επί τη βάσει ενός παλαιότερου χάρτη, που αποδιδόταν στον ίδιο τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Το παράξενο ήταν πως ο Κολόμβος ουδέποτε μετέβη, έστω και πλησίον των παρουσιαζόμενων στον χάρτη περιοχών. Θεωρείται, επομένως, λίαν απίθανο ότι εκείνος σχεδίασε τον παλαιότερο χάρτη, βάσει του οποίου εκπονήθηκε ο χάρτης του 1513.
Το 1956, τελικά, προβλήθηκε η θεωρία ότι ο Χάρτης της Κωνσταντινούπολης παρουσίαζε στο κάτω μέρος του μερικές από τις νήσους και τους κόλπους της Ανταρκτικής. Ακριβείς χαρτογραφήσεις των περιοχών αυτών είχαν τότε μόλις αρχίσει, αντιμετωπίζοντας μεγάλες δυσχέρειες, καθώς οι εν λόγω εκτάσεις καλύπτονταν από παγοστρώματα πάχους πολλών εκατοντάδων μέτρων.
Οπωσδήποτε, από το 1956 και μετά, είχαν γίνει και πολλές άλλες χαρτογραφήσεις των αχανών περιοχών της Ανταρκτικής, οι οποίες αποκάλυπταν ότι ο Χάρτης της Κωνσταντινούπολης απεικόνιζε τις εκτάσεις του Νότιου Πόλου με αξιοζήλευτη ακρίβεια και πιστότητα!
Οι Αμερικανοί μελετητές θεωρούσαν τη διαπίστωση αυτή εξαιρετικώς δυσεξήγητη για τους εξής λόγους: ο χάρτης του 1513 πρέπει να είχε σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε ο δημιουργός ή οι δημιουργοί του να μπορούσαν να δουν κάτω από τους αιώνιους πάγους, πράγμα τελείως αδύνατο για τα δεδομένα της εποχής.
Διότι οι Ισπανοί θαλασσοπόροι, κατά τα ένδοξα χρόνια των Γεωγραφικών Ανακαλύψεων, δε διέθεταν τα τεχνικά μέσα για να πλησιάσουν τις απρόσιτες περιοχές του Νοτίου Πόλου. Αλλά και πάλι, εάν ακόμη τα διέθεταν, θα τους ήταν εντελώς αδύνατο να εικάσουν τη διαμόρφωση του εδάφους κάτω από τα παχύτατα στρώματα των πάγων.
Η δεύτερη εξήγηση για τον χάρτη του 1513 είναι ότι αυτός είχε σχεδιαστεί πριν τη δημιουργία του παγοστρώματος στην Ανταρκτική. Μα, η ερμηνεία αυτή προσκόπτει στο δεδομένο ότι μόλις το 1485 είχαν ανακαλυφθεί οι μέθοδοι για τη μέτρηση του γεωγραφικού πλάτους και μήκους ενός τόπου, ενώ οι πάγοι του Νότιου Πόλου είχαν ηλικία τουλάχιστον 15.000 ετών.
Έτσι, τα δεδομένα αυτά έβαλαν τους μελετητές του χάρτη σε σοβαρές σκέψεις. Αν ο χάρτης πράγματι ολοκληρώθηκε πριν από τον σχηματισμό των παγετώνων, θα έπρεπε να είχε σχεδιαστεί από ανθρώπους με πολύ μεγάλη πείρα και βαθιές τεχνολογικές γνώσεις. Άνθρωποι αυτού του είδους, λοιπόν, δεν είναι γνωστό ότι υπήρχαν εκείνη την εποχή, δηλαδή πριν από τουλάχιστον 15.000 χρόνια!
Τρίτη, τέλος, εξήγηση του Χάρτη της Κωνσταντινούπολης είναι ότι επρόκειτο περί πλαστογραφίας. Από την εξονυχιστική μελέτη, όμως, του έργου αυτού, με όλα τα σύγχρονα μέσα, δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Άλλωστε, και αν ακόμη ο χάρτης τούτος ήταν πλαστός, δεν ανατρέπει το μυστήριο της προέλευσής του.
Το 1929, όταν και εντοπίστηκε, δεν είχε συντελεστεί καμία απολύτως χαρτογράφηση των περιοχών που απεικονίζει με τόση πιστότητα. Άρα, ο υποτιθέμενος πλαστογράφος του, αν πρόκειται για κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να γνώριζε από κάποιον άλλο γνήσιο χάρτη το ακριβές ανάγλυφο της Ανταρκτικής κάτω από τους πάγους, πράγμα επιστημονικώς αδιανόητο.
Συνθέτοντας όλα τα ανωτέρω δεδομένα και συγκρίνοντας τον περίφημο Χάρτη της Κωνσταντινούπολης με μελέτες άλλων παλαιών χαρτών διαφορετικών περιοχών της Γης, οι ερευνητές κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η μόνη δυνατή εξήγηση του μυστηριώδους φαινομένου είναι ότι προϋπήρξε κάποτε, στο απώτερο παρελθόν, ένας προηγμένος πολιτισμός, ανάλογος από απόψεως τεχνολογικής προόδου με εκείνον του 18ου αιώνα.
Οι μελετητές φρονούσαν ότι ο πολιτισμός αυτός πρέπει να είχε αναδείξει τους δικούς του τρανούς θαλασσοπόρους, οι οποίοι, μάλιστα, είχαν κατορθώσει να χαρτογραφήσουν το μεγαλύτερο τμήμα του πλανήτη μας, με καταπληκτική ακρίβεια.
Αυτό το οποίο έμενε να εξακριβωθεί είναι αν οι άνθρωποι του μακρινού αυτού προηγμένου πολιτισμού άφησαν και άλλα ίχνη, πλην ορισμένων χαρτών, των οποίων εκείνος της Κωνσταντινούπολης φαίνεται να αποτελεί αντίγραφο. Προς την κατεύθυνση αυτή στρέφονταν διάφοροι επιστήμονες, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όσο και αλλού.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 29/04/1967
Πηγή: strangepress