Εργαστήριο βαφής νημάτων με πορφύρα ανακαλύφθηκε στα Πευκάκια του Βόλου στον μυκηναϊκό οικισμό, ο οποίος αποτελούσε το λιμάνι του βορειότερου στον ελλαδικό χώρο ανακτορικού κέντρου, της Ιωλκού, και «συνομιλούσε» με το Κάστρο και το Διμήνι.
Οι ανασκαφές της προηγούμενης χρονιάς, μαζί με τη μελέτη του υλικού, έδειξαν ότι τα Πευκάκια ήταν ένας σπουδαίος παραγωγικός και βιοτεχνικός χώρος της μυκηναϊκής περιόδου (1400-1200 π.Χ.).
«Η συστηματική ανασκαφική έρευνα της τελευταίας δεκαετίας έφερε στο φως τμήμα παράλιου μυκηναϊκού οικισμού με ποικίλες εμπορικές, οικοτεχνικές και πιθανόν λατρευτικές δραστηριότητες» λέει στο «Εθνος» η επικεφαλής της ανασκαφής, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας, Ανθή Μπάτζιου-Ευσταθίου.
Τα νέα δεδομένα της ανασκαφής παρουσίασε η κ. Μπάτζιου για πρώτη φορά χθες το απόγευμα σε διάλεξη που έδωσε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης, ενώ ειδικά για το εργαστήριο βαφής νημάτων με προφύρα ήταν εξαιρετικά φειδωλή, καθώς η μελέτη της είναι ακόμη αδημοσίευτη.
Ωστόσο, πιστοποιείται από την ύπαρξη αρχιτεκτονικών κατάλοιπων, αλλά και σπασμένων κοχυλιών από τα οποία παραγόταν η πορφύρα, η ακριβότερη και ωραιότερη βαφή της αρχαιότητας, το εύρος των χρωμάτων της οποίας εκτείνονταν από το λαμπερό κόκκινο μέχρι το μοβ-μπλε.
Τα μυκηναϊκά ευρήματα από τα Πευκάκια έγιναν γνωστά όταν στο τέλος του 19ου αιώνα η δράση αρχαιοκαπήλων έφερε στο φως άγνωστο αριθμό τάφων, ενώ μέχρι σήμερα έχει βρεθεί μεγάλος αριθμός κεραμικής. Κάποια από τα αγγεία είναι αποθηκευτικά και κάποια συμποσιακά, όλα όμως είναι εντυπωσιακά και αρκετά από αυτά έχουν περίτεχνη διακόσμηση.
«Στην περιοχή του Βόλου δεν υπάρχει μία, αλλά τρεις σημαντικές μυκηναϊκές θέσεις, στο Κάστρο, στο Διμήνι και στα Πευκάκια, καθώς και θολωτοί τάφοι που αποτελούν αποδείξεις και σύμβολα εξουσίας της άρχουσας τάξης. Οι οικισμοί αυτοί καταλαμβάνουν τρεις θέσεις στον μυχό του κόλπου, αλλά ο καθένας διαθέτει τα δικά του χαρακτηριστικά, το Κάστρο δίπλα στη θάλασσα προς Πήλιο για την ξυλεία, το Διμήνι με εκτάσεις για καλλιέργεια και κτηνοτροφία και τα Πευκάκια ως λιμάνι και βιοτεχνικός χώρος» είπε στην ομιλία της η κ. Μπάτζιου, ενώ για το Διμήνι τόνισε ότι έχει αποκαλυφθεί μεγάλο τμήμα του μυκηναϊκού οικισμού και του διοικητικού κέντρου που άκμασε κατά την ανακτορική περίοδο, 14ο - 13ο π.Χ. αιώνα, και μέχρι στιγμής είναι ο μόνος που έχει ανασκαφεί σε τόσο μεγάλη έκταση στη Θεσσαλία.
Η εμπορική δραστηριότητα στα Πευκάκια καθορίζεται από εισαγωγές κεραμικής από μυκηναϊκά κέντρα της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, από εισαγωγές αμφορέων από την περιοχή της Μέσης Ανατολής (Χαναάν), από μολύβδινα δισκοειδή σταθμά που πιστοποιούν την επιτόπου μέτρηση του βάρους με τη βοήθεια ζυγών και από εισηγμένα αγγεία που φέρουν σημάδια των κεραμέων.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ, ethnos.gr