Η Αράχνη ήταν η κόρη του Ίδμωνα και ζούσε στη Λυδία της Μικράς Ασίας, μια πόλη ξακουστή για τα υφαντά της.
Έτσι η Αράχνη έγινε κι εκείνη μια εξαιρετική υφάντρα σε σημείο που ακόμα και οι Νύμφες πήγαιναν να θαυμάσουν τα έργα της. Όλοι πίστευαν ότι είχε διδαχθεί την τέχνη από την Αθηνά Εργάνη.
Η θεά Αθηνά μαζί με τον Ήφαιστοήταν προστάτες όλων των συντεχνιών. Η ίδια όμως ήταν και θεά της υφαντουργίας, γι” αυτό συχνά τη βλέπουμε σε παραστάσεις να κρατάει αδράχτι.
Η Αράχνηβέβαια δεν παραδέχθηκε ποτέ ότι το ταλέντο της το όφειλε στη θεά. Τόλμησε μάλιστα να συγκριθεί μαζί της λέγοντας ότι ήταν πολύ καλύτερη και θα τη νικούσε σε οποιαδήποτε αναμέτρηση.
Η έπαρση και η αλαζονεία της υφάντρας απογοήτευσαν την Αθηνά, η οποία έκανε μια ύστατη προσπάθεια να τη συνετίσει. Μεταμφιέστηκε σε γριά και συμβούλευσε την Αράχνηνα αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα σε μια θνητή και σε μια θεά και τη συμβούλευσε ότι είναι ύβρις να προσπαθεί κάποιος θνητός να αναμετρηθεί με τους θεούς. Η Αράχνησυνέχισε την αλαζονική συμπεριφορά λέγοντας ότι σε περίπτωση μονομαχίας θα τη νικούσε.
Η αναμέτρηση και η τιμωρία
Η Αθηνάτότε αποκαλύφθηκε και οι δυο γυναίκες αναμετρήθηκαν στην τέχνη που ήξεραν καλά. Η Αθηνά κέντησε τα δικά της κατορθώματα. Δημιούργησε ένα έργο για τη διαμάχη της με τον Ποσειδώνα και σκηνές από βίους θνητών που διέπραξαν ύβρη απέναντι στους θεούς.
Η Αράχνηαντίθετα με ιδιαίτερο θράσος απεικόνισε τις ερωτικές ατασθαλίες των θεών που αποπλανούσαν θνητές, αφού πρώτα εξαπατούσαν τα υποψήφια θύματά τους. Η Αθηνά εξοργίστηκε με την έπαρση της υφάντρας και έσκισε το υφαντό της. Όταν όμως είδε το υφαντό της, θαύμασε την τεχνική και το ταλέντο της Αράχνης.
Δεν έδειξε το παραμικρό και τη χτύπησε στο πρόσωπο. Το βαρύτερο όμως για την Αράχνη ήταν ότι η Θεά έσκισε το υφαντό της. Λίγο αργότερα, η πληγωμένη και ταπεινωμένη υφάντρα προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της και κρεμάστηκε.
Η Αθηνάπου δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη, χαλάρωσε τη θηλιά και μετέτρεψε το σώμα της σε αρθροπόδα αράχνη ρίχνοντας πάνω της ακόνιτο που ακόμα και σήμερα θεωρείται το πιο δηλητηριώδες φυτό στην Ευρώπη. Η θεά δεν την άφησε να πεθάνει. Τη μεταμόρφωσε μ’αυτό το δηλητήριο σε έντομο και την καταράστηκε να ζει πάντα κρεμασμένη εξασκώντας την τέχνη της και να βρίσκεται πάντα κάποιος που να χαλάει τον ιστό της.
Μια δεύτερη εκδοχή του μύθου λιγότερο αποδεκτή κάνει λόγο για μια νεαρή κοπέλα υφάντρα, που την έλεγαν Αράχνη. Η βαριά άρρωστη μητέρα της την παρακαλούσε να πάει να τη δει έστω για τελευταία φορά, αλλά η κόρη δεν είχε χρόνο γιατί ύφαινε στον αργαλειό. Τότε η μητέρα της λίγο πριν πεθάνει, την καταράστηκε να γίνει έντομο και να υφαίνει μια ολόκληρη ζωή τον ιστό της.