Η Μακρυγιάννηείναι μία από τις ομορφότερες συνοικίες του κέντρου της Αθήνας σύμφωνα με άρθρο του didee.grστο οποίο γράφει η Μαρία Ροδίτη και φωτογραφίζει η Βασιλική Παπακωνσταντίνου.
Ξεκινά από την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου και εκτείνεται μέχρι και τη Λεωφόρο Συγγρού, στην περιοχή των Στύλων του Ολυμπίου Διός. Κάνοντας μια βόλτα στην περιοχή, σίγουρα το μάτι θα πέσει στα επιβλητικά νεοκλασικά κτίρια και τις πολυκατοικίες του μεσοπολέμου, τα οποία συνιστούν αρχιτεκτονικά αριστουργήματα. Βέβαια, μπορεί η ήσυχη συνοικία του Μακρυγιάννη να κατακλύζεται από τουριστικά μαγαζάκια που πωλούν μινιατούρες-ομοιώματα του Παρθενώνα και άλλων μνημείων, ωστόσο είναι πολύ λιγότερο στιγματισμένη από την τουριστική κίνηση και τη βοή των δρόμων της Πλάκας.
Η συνοικία πήρε το όνομά της από τον αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, το στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη. Ο Μακρυγιάννης, πριν την οριστική εγκατάστασή του στην Αθήνα, είχε αγοράσει αρκετά κτήματα στην περιοχή γύρω από το Ζάππειο και ένα μέρος αυτών των κτημάτων διετέθη αφιλοκερδώς από τον ίδιο για την κατασκευή του Κήπου του Ζαππείου. Το σπίτι του στρατηγού, με τη δομή και τα χαρακτηριστικά των αρχοντικών της εποχής του, βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Μακρυγιάννη και Αθανασίου Διάκου. Ήταν μια ογκώδης διώροφη οικοδομή της πρώτης οθωνικής περιόδου (χτισμένη το 1834), που περιελάμβανε αρκετούς βοηθητικούς χώρους, όπως αγρόκτημα και αποθήκες, τα οποία διασώζονταν μέχρι τη δεκαετία του 1950.
Σήμερα, διασχίζοντας την πεζοδρομημένη Μακρυγιάννη, θα δει κανείς τόσο εστιατόρια με γιγάντιες ταμπέλες, όσο και απλωμένες μπουγάδες πάνω σε μπαλκονάκια με περίτεχνα κάγκελα. Εδώ, μαζί με τους τουρίστες που έχουν ανά χείρας τους τσακισμένους χάρτες, περπατούν και κάτοικοι της περιοχής που βγάζουν βόλτα το σκύλο τους, αλλά και μικρά παιδιά με τις σχολικές τσάντες στην πλάτη. Δίπλα στα καλόγουστα wine bars και στα μεγάλα, πολυτελή ξενοδοχεία, όπως το «Herodion», κάνουν όμορφη αντίθεση διώροφα νεοκλασικά και χαμηλά σπιτάκια με κόκκινες κεραμοσκεπές που ξέφυγαν από τη «μάστιγα» της αντιπαροχής. Τα διακρίνεις – με δυσκολία ορισμένες φορές – πλάι στις πολυκατοικίες που άφησε πίσω της αυτή η «μάστιγα» – κάποιες εκ των οποίων, βέβαια, είναι πολύ ωραίες. Μερικές φορές χρειάζεται να βρεθείς κάπου ψηλά για να τα παρατηρήσεις καλύτερα και σε αυτό η περιοχή δεν υστερεί: ένα μικρό – πλην αξιοσημείωτο – πλήθος από ταράτσες και μπαλκονάκια μοιάζουν να σε καλούν να χαζέψεις από ψηλά.
Αυτό που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα την περιοχή Μακρυγιάννη είναι η ύπαρξη ποικίλων πολιτισμικών ιδρυμάτων και ινστιτούτων, μερικά από τα οποία φέρνουν μαζί τους έναν… σκανδιναβικό αέρα. Πιο συγκεκριμένα, στην οδό Αθανασίου Διάκου 4 στεγάζεται το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), ενώ στη διασταύρωση των οδών Καβαλλότι και Μητσαίων 9, δεσπόζει το Σουηδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο της δεκαετίας του 1920, το οποίο αρχικά ήταν ξενοδοχείο. Το 1975 το οίκημα αποκτήθηκε από το Σουηδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και ένα χρόνο αργότερα, το 1976, άρχισε η λειτουργία του.
Λίγο πιο πέρα, στον αριθμό 7 της οδού Καβαλλότι, συναντάμε ένα πανέμορφο διώροφο κτίριο, όπου στεγάζεται η Βιβλιοθήκη των λεγόμενων «Βόρειων Χωρών» και η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1955. Τέλος, στην ευρύτερη περιοχή του Μακρυγιάννη στεγάζονται το Φινλανδικό Ινστιτούτο, το Ολλανδικό Ινστιτούτο και Αυστραλιανό Ινστιτούτο Αθηνών σε επιβλητικά νεοκλασικά κτίρια.
Πηγή: didee.gr