Οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ομορφιά και την περιποίηση, σε καθημερινή βάση. Ο λόγος που είχαν τα μαλλιά τους κοντά και ο ιδιαίτερος συμβολισμός. Στην Αρχαία Ελλάδα για τις γυναίκες η ομορφιά ήταν σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Όπως γίνεται στην εποχή μας, έτσι και τότε, οι αρχαίες Ελληνίδες είχαν υψηλά στάνταρ στην ομορφιά τους και στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Πως έχουν εξελιχθεί όμως τα πράγματα από τότε; Τα πρότυπα της αρχαιότητας απείχαν πολύ από τα σημερινά;
Το ιδεώδες της αρχαιοελληνικής ομορφιάς
Η Αφροδίτη ήταν η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Τα πρότυπα της γυναικείας ομορφιάς στην Αρχαία Ελλάδα αποτυπώνονται στις απεικονίσεις της θεάς Αφροδίτης και άλλων γυναικείων μορφών. Οι τοιχογραφίες και τα διάφορα έργα τέχνης ήταν γεμάτα με απεικονίσεις γυναικείων μορφών, στις οποίες κυριαρχούσαν τα μακριά κυματιστά μαλλιά, τα ήρεμα και ευγενικά πρόσωπα και τα σώματα με καμπύλες.
Κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά θεωρούταν σημάδια πλούτου. Μάλιστα, έχει ειπωθεί ότι αρκετές γυναίκες χρησιμοποιούσαν κιμωλία προκειμένου η επιδερμίδα τους να φαίνεται πιο λευκή! Ακόμη, οι καμπύλες μαρτυρούσαν ότι υπήρχε περισσότερο φαγητό ενώ το λευκό δέρμα ότι δεν υπήρχε μεγάλη έκθεση στον ήλιο. Το μαυρισμένο δέρμα από την άλλη συνδεόταν με εργασίες εκτός του σπιτιού και την έκθεση στον ήλιο, πράγμα που χαρακτήριζε περισσότερο τις σκλάβες της Αρχαίας Ελλάδας.
Σύμβολο κύρους
Το βάψιμο του προσώπου ήταν ένας ακόμη τρόπος για να ενισχυθεί το ιδεώδες της ομορφιάς στην Αρχαία Ελλάδα. Υπήρχαν διαφορετικά στιλ βαψίματος που υιοθετούνταν από διαφορετικές γυναίκες. Ένας τύπος γυναικών ήταν οι παλλακίδες, οι οποίες μπορούσαν να αναγνωριστούν από το βάψιμό τους και μόνο. Οι παλλακίδες έτειναν να βάφουν με έντονους σκούρους τόνους τα μάτια τους και τα χείλη τους με φωτεινά χρώματα. Αντίθετα, όσο πιο υψηλά ιστάμενη ήταν μία γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα, τόσο πιο φυσικό ήταν το βάψιμό της.
Τα μαλλιά στην Αρχαία Ελλάδα
Οι πρώιμες απεικονίσεις γυναικών στην Ελλάδα τις έδειχναν να φορούν στα μαλλιά τους λεπτές κορδέλες. Αυτό το χτένισμα το συναντάμε κυρίως σε τοιχογραφίες της αρχαϊκής εποχής. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, βλέπουμε πως άλλαζαν και τα χτενίσματα. Έτσι, στον 5ο αιώνα, παρότι οι γυναίκες συνέχισαν να έχουν μακριά μαλλιά, συνήθιζαν να τα πιάνουν, κυρίως σε κότσους. Πολλές φορές τα μαλλιά στολίζονταν με διακοσμητικά ή ακόμη και με κοσμήματα στις πιο εύπορες. Τα κοντά μαλλιά από την άλλη συμβόλιζαν το πένθος ή την χαμηλή κοινωνική τάξη.
Σύμφωνα με τα πρότυπα ομορφιάς, τα ανοιχτόχρωμα μαλλιά ήταν πιο ελκυστικά και έτσι ήταν πολύ συνηθισμένο οι γυναίκες να ανοίγουν τους τόνους των μαλλιών τους. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούσαν συστατικά όπως το ξύδι και ο χυμός λεμονιού. Μία άλλη συνήθεια που είχαν οι αρχαίες Ελληνίδες ήταν να κατσαρώνουν τα μαλλιά τους. Οι μπούκλες φορμάρονταν με κερί από μέλισσες ώστε το χτένισμα να διαρκέσει περισσότερο.
Τα φρύδια στην Αρχαία Ελλάδα
Το σχήμα και το πάχος των φρυδιών είναι κάτι που έχει αλλάξει πολύ με την πάροδο των χρόνων. Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν της μόδας το μονόφρυδο! Τα ενωμένα φρύδια θεωρούνταν σύμβολο ομορφιάς και ευφυίας και οι γυναίκες συνήθιζαν να βάφουν το κενό ανάμεσα στα φρύδια τους για να δημιουργήσουν ένα εφέ μονόφρυδου! Εάν το βάψιμο δεν ήταν αρκετό για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, αρκετές γυναίκες χρησιμοποιούσαν τρίχες ζώων, τις οποίες κολλούσαν πάνω στο δέρμα τους με ρετσίνα από τα δέντρα.
Αποτρίχωση
Η αποτρίχωση δεν είναι μία πρακτική της σύγχρονης εποχής. Η ιστορία της μάλιστα πηγαίνει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα. Εκείνες τις εποχές ήταν της μόδας να μην έχουν οι γυναίκες τρίχες στο σώμα τους. Πρόκειται για κάτι που γίνεται επίσης σαφές από τις απεικονίσεις των γυναικών στα έργα τέχνης της αρχαιότητας. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες για τις μεθόδους αποτρίχωσης που ακολουθούσαν, όπως η χρήση φλόγας και το ξυράφι.
Βασικά προϊόντα που χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα, με μία μικρή αναζήτηση στα ντουλάπια της κουζίνας μας, σίγουρα θα βρούμε μερικά προϊόντα που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα. Ας μην υποτιμάμε λοιπόν την αξία τους, καθώς πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά μέχρι και σήμερα
!Ελαιόλαδο
Δεν προκαλεί εντύπωση ότι ένα από τα πιο δημοφιλή προϊόντα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαιοελληνική ρουτίνα ομορφιάς ήταν το ελαιόλαδο. Τα ευεργετικά οφέλη του ελαιόλαδου δεν περιορίζονται στην κουζίνα. Στην αρχαιότητα είχα πολλές χρήσεις και στην ομορφιά, όπως στην ενυδάτωση της επιδερμίδας. Ακόμη συχνά εμποτιζόταν με άλλα αρωματικά βότανα και χρησιμοποιούνταν ως αρωματικό στοιχείο. Τέλος, είχε χρήση ως ενυδατική θεραπεία για τα μαλλιά των γυναικών.
Μέλι
Οι αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του μελιού ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Και η ομορφιά στην Αρχαία Ελλάδα βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το θεραπευτικό προϊόν. Χρησιμοποιούνταν ως φαρμακευτικό προϊόν, ενσωματωνόταν σε καλλυντικά ενώ θεωρούνταν ακριβό είδος πολυτελείας.
Κερί από μέλισσες
Το κερί από τις μέλισσες είχε αρκετές ιατρικές χρήσεις στην αρχαιότητα. Ο ίδιος ο «πατέρας της ιατρικής», Ιπποκράτης, το χρησιμοποιούσε εκτεταμένα. Ωστόσο, χρησιμοποιούνταν εξίσου συχνά στα προϊόντα ομορφιάς. Ο Γαληνός, Έλληνας φυσικός, είναι γνωστός επειδή δημιούργησε την περιβόητη κρέμα του, ένα από τα πρώτα καλλυντικά της αρχαιότητας. Σε αυτή την κρέμα, το κερί από μέλισσες, το ελαιόλαδο και το ροδόνερο ήταν τα βασικά συστατικά.
Αρώματα
Από την ρουτίνα ομορφιάς μιας αρχαίας Ελληνίδα δεν έλειπαν τα αρώματα. Μετά το λουτρό ήταν σύνηθες οι γυναίκες να απλώνουν στο δέρμα τους αρωματικά έλαια. Αυτά τα αρωματικά φτιάχνονταν κυρίως με την εμπότιση ελαιόλαδου με αρωματικά άνθη. Τα άνθη ρίχνονταν μέσα στο έλαιο και τα άφηναν εκεί μέχρις ότου βγάλουν όλα τους τα αρώματα. Αυτό που έμενε ήταν ένα υπέροχα αρωματισμένο έλαιο!
Άνθρακας
Η ομορφιά στην Αρχαία Ελλάδα περιελάμβανε αρκετούς δημιουργικούς τρόπους με τους οποίους ενισχύονταν τα φυσικά χαρακτηριστικά μιας γυναίκας. Αυτό συμπεριελάμβανε τη χρήση πολλών πραγμάτων που υπήρχαν στη φύση. Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν άνθρακα για να σκουράνουν το χρώμα των βλεφάρων και των βλεφαρίδων τους. Άλλες χρησιμοποιούσας ορυκτά σε σκόνη για να δώσουν στην επιδερμίδα τους τους επιθυμητούς τόνους.
Πηγή: omorfizoi