Ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομα από μία έγκυο που εξαπάτησε τον λαό του Μπάαλμπεκ να πιστέψει ότι ήξερε το μυστικό πώς να μετακινήσει την γιγάντια πέτρα..
Η πέτρα της εγκύου γυναίκας (αραβικά: Hajar el Hibla) ή η πέτρα του Νότου είναι ένας ρωμαϊκός μονόλιθος στο Baalbek (αρχαία Ηλιούπολη) του Λιβάνου.
Μαζί με ένα άλλο αρχαίο πέτρινο μονόλιθο κοντά του, είναι ένας από τους μεγαλύτερους μονόλιθους που υπάρχουν. Τα δύο δομικά στοιχεία πιθανώς προορίζονταν για το γειτονικό ρωμαϊκό συγκρότημα ναών, πιθανώς ως προσθήκη στο λεγόμενο τρίλιθο, και χαρακτηρίζονται από έναν μονολιθικό γιγαντισμό που ήταν απαράμιλλος στην αρχαιότητα.
Σκαλίστηκε από ανθρώπινα χέρια και πιθανώς χρονολογείται πάνω από 2.000 χρόνια πριν.
Ο ογκόλιθος είναι ακόμη μερικώς θαμμένος και έχει διαστάσεις 19,6 μέτρα μήκος, 6 μέτρα πλάτος και τουλάχιστον 5,5 μέτρα ύψος. Το βάρος του εκτιμάται στους 1.650 τόνους, καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο ογκόλιθο από την αρχαιότητα.
Βρέθηκε από μια ομάδα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου σε ένα λατομείο στο Μπάαλμπεκ στο Λίβανο. Στη ρωμαϊκή εποχή ήταν γνωστή ως Ηλιούπολις και εκεί στεγαζόταν ένα από τα μεγαλύτερα ιερά της αυτοκρατορίας.
Το λατομείο βρέθηκε περίπου 400 μέτρα από το συγκρότημα του ναού και εκτός από τον ογκόλιθο υπάρχουν άλλοι δυο παρόμοιοι: ο ένας ζυγίζει περίπου 1.240 τόνους και ο άλλος, γνωστός ως "Hajjar al-Hibla" ("πέτρα της εγκύου"), περίπου 1000 τόνους.